Ogromny transport rosyjskiej ciężkiej broni blisko Łotwy
W serwisach społecznościowych pojawiły się materiały filmowe, na których pokazano najnowszy transport ciężkiej artylerii w północno-zachodniej części Rosji. Zmierza ona w kierunku Ukrainy. Eksperci z Defence Express podają, że weźmie ona udział w jesiennej ofensywie prowadzonej w obwodzie donieckim.
Na materiałach filmowych można zobaczyć transport rosyjskich haubic 2S19 Msta-S i 2S5 Hiacynt-S przez rosyjskie miasto Psków, które leży niedaleko granicy Łotwy i Estonii. Jednak Kreml nie wykorzysta tej broni przeciwko małym krajom bałtyckim i członkom NATO. Ciężka broń zmierza do Ukrainy, gdzie zostanie wykorzystana do zdobycia Charkowa czy Pokrowska, podczas planowanej jesiennej ofensywy.
Eksperci tłumaczą, że obecne masowe ataki dronowo-rakietowe Rosji na ukraińskie miasta, w tym na obiekty wojskowe, logistyczne i infrastrukturę krytyczną, mają na celu przygotowanie do tego przedsięwzięcia. Moskwa ma mało czasu, ponieważ coraz większe ataki ukraińskich dronów na rafinerie i składy paliw uderzają finansowo w Kreml i odbijają się negatywnie na prowadzeniu wojny.
Ogromny transport rosyjskich haubic na front
Rosjanie chcą wykorzystać haubice 2S19 Msta-S i 2S5 Hiacynt-S do ostrzału oddziałów ukraińskich żołnierzy znajdujących się we wsiach na linii frontu. 2S19 Msta-S to radziecka, a później rosyjska haubica samobieżna kalibru 152,4 mm, wprowadzona do służby w 1989 roku jako następca modelu 2S3 Akatsiya. Zaprojektowana przez Uraltransmash, łączy podwozie czołgu T-80 z silnikiem diesla T-72, co zapewnia wysoką mobilność i niezawodność.
Wyposażona w działo 2A64 o długości 47 kalibrów, osiąga zasięg ognia do 24,7 km standardowymi pociskami, a z pociskami rakietowo-asystowanymi nawet 36 km, przy szybkostrzelności 6-8 strzałów na minutę. Załoga liczy 5 osób, masa pojazdu wynosi 42 tony, a maksymalna prędkość to 60 km/h przy zasięgu operacyjnym 500 km. Ważne cechy, to automatyczny ładowacz, ochrona przed bronią nuklearną, biologiczną i chemiczną (NBC) oraz obrót wieży o 360 stopni, co czyni ją wszechstronną w wsparciu artyleryjskim.
2S5 Hiacynt-S i 2S19 Msta-S wezmą udział w ofensywie
2S5 Hiacynt-S, znana również jako Giatsint-S, to radziecka armata samobieżna kalibru 152 mm, rozwijana w latach 1967-1974 i produkowana od 1976 do 1991 roku, z wprowadzeniem do służby w 1978. Zbudowana na zmodyfikowanym podwoziu systemu rakietowego SA-4 Krug, zastępowała bataliony haubic M46 w radzieckich brygadach artyleryjskich. Działo 2A37 o długości 54 kalibrów zapewnia zasięg do 28 km standardowymi pociskami i do 40 km z asystą rakietową, przy szybkostrzelności 5-6 strzałów na minutę.
Załoga obejmuje 5 osób (plus 2 w pojeździe amunicyjnym), masa to 28,2 tony, prędkość maksymalna 62 km/h na drodze, a zasięg operacyjny 500 km. Kluczowe cechy to ochrona NBC, zdolność do strzelania pociskami nuklearnymi oraz szybkie rozmieszczenie w 3 minuty, choć większość załogi obsługuje działo poza pojazdem.
Poradziecki sprzęt wciąż świetnie sprawdza się na wojnie
Obie haubice, Msta-S i Hiacynt-S, stanowiły filary radzieckiej artylerii, ale różnią się rolami i parametrami: Msta-S jest lżejsza i nowocześniejsza, z automatycznym ładowaniem i większą szybkostrzelnością w walce dywizyjnej, podczas gdy Hiacynt-S, cięższa i o dłuższym zasięgu, służyła do ognia na większą odległość w brygadach armijnych.
Obie widziały akcję w konfliktach jak wojna afgańska, czeczeńska czy rosyjsko-ukraińska, z Msta-S cieszącą się szerszym eksportem (m.in. do Azerbejdżanu, Etiopii i Wenezueli). Ich ewolucja podkreśla rozwój radzieckiej doktryny artyleryjskiej, z naciskiem na mobilność i ochronę, choć w nowoczesnych warunkach ustępują nowszym systemom jak 2S35 Koalitsiya-SV.
***
Bądź na bieżąco i zostań jednym z 88 tys. obserwujących nasz fanpage - polub GeekWeek na Facebooku i komentuj tam nasze artykuły!
