Polskie balony badają ziemską atmosferę

Piętnastego września Sekcja Balonowa Studenckiego Koła Astronautycznego wysłała swój drugi balon stratosferyczny, misja miała wdzięczną nazwę "Światowid 2". O godzinie 16:45, po krótkim, bo zaledwie pięciogodzinnym opóźnieniu, gondola o nazwie "Świtezianka" została wyrwana z powierzchni Ziemi czterema metrami sześciennymi helu i wyruszyła w ponad dwugodzinną podróż w stratosferę.

Na pokładzie gondoli znajdowały się:

- nadajnik APRS, który aktualizował co minutę położenie i wysokość balonu;

- lokalizator GPS, który tuż przed lądowaniem wysyłał SMS ze współrzędnymi;

- dwie kamery rejestrujące cały lot, które dostarczyły twórcom wspaniałych ujęć Ziemi i czerni kosmosu.

Ponadto pod gondolą podwieszony został eksperyment mający zebrać "gwiezdny pył". Było to powtórzenie eksperymentu z poprzedniego startu przy wykorzystaniu zupełnie innego mechanizmu i metody pozyskiwania materiałów do badań naukowych. Niestety, jak to się czasem zdarza, tuż przed startem konstrukcja została uszkodzona i nie udało się zaobserwować kosmicznych żelaznych drobin, nad czym twórca eksperymentu ubolewa do dziś.

Warto przede wszystkim wspomnieć o samym wyglądzie gondoli. Została zaprojektowana na kształt spodka UFO i pomalowana w patriotyczne barwy z domieszką różu w celu podkreślenia kobiecości Świtezianki. Na jej powierzchni namalowane zostały napisy w języku klingońskim, znanym wszystkim fanom serii "Star Trek". Na pierścieniach spodka zamocowano diody LED, których miganie towarzyszyło gondoli w całej podróży, a także bardzo ułatwiło nocne poszukiwania.

Członkowie zespołu szacują, że balon wzniósł się na wysokość 30,2 km, po czym zaczął szybko opadać, by ostatecznie około godziny 19:00 wylądować nieopodal lasu we wsi Węże. Po otrzymaniu potwierdzonej informacji z lokalizatora GPS zespół poszukujący wyruszył odzyskać różowiutką gondolę. Po dotarciu na miejsce była już gęsta noc, a okolica okazała się podmokłym terenem zarośniętym wysokimi na dwa metry krzakami i trawami. Poszukiwania kosztowały twórców projektu wiele trudu i wysiłku, gdyż przeczesywanie okolicy po ciemku nie było łatwym zadaniem. Około godziny 22:00 udało się dostrzec migające diody LED przedzierające się spomiędzy gęstwiny i gondola wróciła w ręce szczęśliwych i podekscytowanych właścicieli.

Celem projektu było powtórzenie zadań, jakie miała wykonać pierwsza misja z gondolą o imieniu "Jarowit-Jaryło", a którą nie do końca udało się wtedy zrealizować. Tym razem członkowie zespołu bogatsi o nowe doświadczenia ulepszyli działanie podzespołów, dzięki czemu misja Światowid 2 zakończyła się całkowitym sukcesem.

Kolejny start przewidywany jest na drugą połowę grudnia tego roku, a co znajdzie się na pokładzie i jaką formę tym razem przybierze gondola jest na razie tajemnicą członków Sekcji Balonowej.

Źródło informacji (SB SKA)

Konrad Tomaszewski