Wojna Zimowa. Perfidna prowokacja sowietów
"Fińska klika wojskowa rozpętała konflikt z ZSRR" - grzmiała sowiecka propaganda. Komuniści uważali się za ofiary. I rzekomo dlatego uderzyli na sąsiada natychmiast po tym, jak ten odmówił żądaniom terytorialnym wysuniętym przez Stalina.
24 sierpnia 1939 roku w Moskwie został podpisany układ o nieagresji między III Rzeszą a Związkiem Sowieckim, który do historii przeszedł jako pakt Ribbentrop-Mołotow. W dołączonym do niego tajnym protokole, dzielącym strefy wpływów w Europie Wschodniej i Środkowej, Sowieci zagwarantowali sobie możliwość przesunięcia granicy kosztem nie tylko Polski, ale też Litwy, Łotwy, Estonii, Rumunii i Finlandii.
Po rozbiorze Rzeczpospolitej, dokonanej wspólnie z Niemcami, Kreml przystąpił do uzależniana republik nadbałtyckich. Litwie, Łotwie i Estonii narzucono (pod groźbą użycia siły) "traktaty o wzajemnej pomocy", które stanowiły preludium do pełnej aneksji. W następnej kolejności Stalin skierował swoją uwagę na Finlandię.
Finowie dobrze wiedzieli, że zagraża im sowiecka ekspansja. Zawczasu podjęto przygotowania do obrony, choć ograniczony budżet państwa nie pozwalał na wdrożenie bardziej zaawansowanych programów zbrojeniowych.
Przede wszystkim w rejonie Przesmyku Karelskiego, uznanym za najbardziej newralgiczny pod względem strategicznym, przystąpiono do rozbudowy około 130-kilometrowego systemu fortyfikacyjnego - "Linii Mannerheima", nazwanej tak od nazwiska naczelnego wodza armii fińskiej marszałka Carla Gustafa Emila Mannerheima.
Pas umocnień blokował drogę Armii Czerwonej, nacierającej od strony Leningradu, a w kierunku fińskiej stolicy - Helsinek.
______________________________
Przeczytaj również na łamach portalu WielkaHistoria.plo najlepszym fińskim pilocie myśliwskim II wojny światowej. W 4 minuty zestrzelił 6 sowieckich bombowców.
11 października 1939 roku na fińskiej delegacji wymuszono spotkanie z przedstawicielami sowieckiego reżimu. Rozmowy dyplomatyczne kilkukrotnie przerwano. Wreszcie Finowie zerwali je 13 listopada 1939 roku, po tym jak Kreml zażądał przesunięcia na północ granicy w rejonie Leningradu, przebiegającej zaledwie około 20 kilometrów od miasta.
Sowieckie władze żądały też trzydziestoletniej dzierżawy portu Hanko na skraju Zatoki Fińskiej. W zamian zaoferowały tylko kilkaset hektarów zupełnie bezwartościowego lasu za kołem podbiegunowym. Stalin nakazał wówczas inwazję. Odpowiedź odmowna sprawiła, że Stalin podjął decyzję o inwazji.
Pretekst do agresji dała Sowietom bezczelna prowokacja z 26 listopada 1939 roku. Fińska artyleria rzekomo ostrzelała w tym dniu sowiecki posterunek graniczny koło wsi Mainila na Przesmyku Karelskim. W incydencie miało zginąć 4 czerwonoarmistów a kilku innych odnieść rany. Bolszewicka propaganda ogłosiła natychmiast, że "fińska klika wojskowa rozpętała konflikt z ZSRR".
Cztery dni później czerwone lotnictwo zbombardowało Helsinki i 15 innych, bezbronnych fińskich miast. Okręty Floty Bałtyckiej ostrzelały południowe wybrzeże kraju zaś sowieckie armie lądowe przekroczyły w kilku miejscach południową i wschodnią granicę Finlandii.
Z propagandowego punktu widzenia miał to być, podobnie jak wcześniej w Polsce, wzorcowy, "wyzwoleńczy" pochód Armii Czerwonej, realizowany pod hasłami takimi, jak chociażby: "Idziemy do Finlandii nie jako najeźdźcy, lecz jako przyjaciele i wyzwoliciele fińskiego narodu od ucisku obszarników i kapitalistów".
Już 1 grudnia ogłoszono w Moskwie powstanie "rządu Ludowej Republiki Finlandii", kierowanego przez fińskiego komunistę i działacza Kominternu Otto Kuusinena.
Stalin oczywiście niezwłocznie uznał ten wykreowany przez samego siebie twór i oficjalnie nawiązał z nim "stosunki dyplomatyczne".
Kuusinen nigdy jednak nie rozgościł się w Helsinkach, a jego rząd miał historię równie krótką i kompromitującą, co podobny "gabinet" utworzony w 1919 roku, by legitymizować spodziewany podbój Polski.
______________________________
Przeczytaj również na łamach portalu WielkaHistoria.plo najlepszym fińskim pilocie myśliwskim II wojny światowej. W 4 minuty zestrzelił 6 sowieckich bombowców.
Dariusz Kaliński - specjalista od II wojny światowej i działań sił specjalnych, a także jeden z najpoczytniejszych w polskim internecie autorów z tej dziedziny. Autor bestsellerowej "Czerwonej zarazy". W sierpniu 2018 roku na księgarskie półki trafił "Bilans krzywd", a w 2019 "Czerwony najazd.". Współautor "Polskich triumfów", "Polskich bogów wojny", "Przedwojenna Polska w liczbach" oraz "Chwil przełomu".