Janusz Korwin-Mikke
Urodził się 27 października 1942 r. w Warszawie. Absolwent liceum im. Tadeusza Reytana w Warszawie, student Wydziału Matematyki i Wydziału Filozofii Uniwersytetu Warszawskiego. W latach 1962-82 członek SD (wystąpił, gdy Klub SD zagłosował w Sejmie za ustawą "O Pasożytnictwie"); aresztowany w 1965 (wiec z powodu Listu 34) i 1968 r.
W 1978 r. założyciel seminarium "Prawica - Liberalizm - Konserwatyzm", w 1979 r. założyciel podziemnej "Oficyny Liberałów" (wydawcy ponad stu pozycji w latach 1979-90, kwartalnika "Stańczyk", tygodnika "Najwyższy CZAS!").
W 1980 r. doradca w Stoczni Szczecińskiej (wsławił się tym, że został z niej wyrzucony za kolportowanie wśród robotników wydawnictw prawicowych). W latach 1980-81 doradca NSZZ "Solidarność" Indywidualnego Rzemiosła, współtwórca "Narodowej Federacji na rzecz Wolnej Gospodarki", w 1982 r. internowany na 6 miesięcy. W 1984 r. wraz ze Stefanem Kisielewskim założyciel Partii Liberałów "Prawica", w 1987 - Ruchu Polityki Realnej, w 1990 Konserwatywno-Liberalnej Partii Unia Polityki Realnej, której był prezesem do 1997 roku - i ponownie, po Stanisławie Michalkiewiczu, od 1999 r.
W latach 1991-92 poseł na Sejm z woj. poznańskiego. W 1992 r. inicjator uchwały lustracyjnej. Po rozwiązaniu Sejmu kandyduje w 1995 r. na urząd prezydenta (2,4 proc. poparcia), prowadzi liczne kampanie przeciwko podwyżce podatków - zwłaszcza ukrytych i akcyzowych, prowadzi kampanię na rzecz przywrócenia kary śmierci.
Wykłada Teorię Podejmowania Decyzji w Wyższej Szkole Gospodarowania Nieruchomościami.
W kilku tysiącach artykułów publicystycznych i felietonów konsekwentnie prezentował program wolności gospodarczej i konieczności powrotu do tradycyjnych wartości; autor książek: "Historia i zmiana", "Prowokacje", "Ratujmy Państwo", "Nie tylko o Żydach", "Vademecum ojca", "Rząd rżnie głupa", "U progu Wolności", "Wizja Parlamentu w nowej Konstytucji", "Zastanawiająca Tęsknota", "Kara śmierci" oraz inedita: "Ubezpieczenia", "Rzecz o Podatkach", "Honor, Prawda, Sprawiedliwość".
