Samochód wodorowy

W ogniwie paliwowym wodór z zasobnika łączy się z tlenem z powietrza. 

W wyniku tej reakcji chemicznej wytwarzana jest energia elektryczna, która napędza silnik elektryczny pojazdu. 

Tradycyjne pojazdy elektryczne pobierają energię z wcześniej naładowanych akumulatorów. Samochód wodorowy wytwarza ją podczas jazdy.

 

Samochody wodorowe nie emitują dwutlenku węgla ani innych szkodliwych substancji. Co więcej, mogą oferować większy zasięg i krótszy czas tankowania w porównaniu do konwencjonalnych samochodów elektrycznych. 

Jednak wciąż istnieją wyzwania związane z infrastrukturą tankowania wodoru oraz kosztami jego produkcji i przechowywania. 

Wśród najbardziej rozpoznawalnych modeli samochodów wodorowych znajduje się Toyota Mirai, produkowana przez japońskiego giganta motoryzacyjnego Toyota. 

Model ten cieszy się popularnością przede wszystkim w Japonii, Stanach Zjednoczonych oraz wybranych krajach Europy, takich jak Niemcy i Wielka Brytania. Mirai wyróżnia się jako jeden z pionierów w dziedzinie technologii wodorowych w motoryzacji.

 

Innym istotnym graczem jest południowokoreański Hyundai z modelem Nexo. Hyundai Nexo, podobnie jak Toyota Mirai, znalazł swoje miejsce na rynkach Korei Południowej, części Europy oraz w Stanach Zjednoczonych. Honda, również pochodząca z Japonii, wprowadziła na rynek model Honda Clarity Fuel Cell. Ten samochód wodorowy jest dostępny głównie na rynkach japońskim i amerykańskim.

Z ciekawszych modeli, Honda CR-V FCEV to hybryda wodorowa z opcją podłączania, co oznacza, że może działać także jako pojazd elektryczny na baterie (BEV) w miejscach z ograniczonym dostępem do stacji tankowania wodoru. Honda testuje CR-V FCEV w Japonii i Stanach Zjednoczonych, a jego premiera oczekiwana jest w najbliższych miesiącach.

 

Oprócz tych gigantów motoryzacyjnych, istnieją także mniejsze firmy i start-upy, które eksplorują możliwości technologii wodorowej. Choć ich obecność na rynku jest mniejsza, przyczyniają się do rozwoju i dywersyfikacji oferty pojazdów wodorowych.