Głęboko w wodach Nilu odnaleziono tajemnicze inskrypcje. Pamiętają czasy faraonów
Do zdumiewającego odkrycia doszło blisko Asuanu w Egipcie. W wodach Nilu archeolodzy odnaleźli wielkoformatowe inskrypcje poświęcone faraonom. Jakie tajemnice skrywają pradawne oznaczenia?
Odkrycia dokonali egipscy i francuscy archeolodzy w części Asuanu, która została zalana, gdy budowano w latach 60. XX wieku słynną Wysoką Tamę Asuańską. Szczególne prace prowadzone są w okolicach wyspy Philae i Konosso.
"Po raz pierwszy zeszliśmy pod wodę, aby zbadać formacje skalne między zbiornikiem Asuańskim a Wysoką Tamą Asuańską. Ponieważ miejsce to pozostaje w dobrym stanie, misja była w stanie je w pełni udokumentować" - napisało w oświadczeniu egipskie Ministerstwo Turystyki i Starożytności.
Podwodne badania archeologiczne obejmowały określenie konkretnej lokalizacji pradawnych dzieł. Wykonano także analizy fotogrametryczne oraz rysunki archeologiczne, opracowano także specjalne materiały filmowe. Fotogrametria ma posłużyć do skonstruowania szczegółowych modeli 3D inskrypcji.
Niestety obecnie wiemy bardzo mało o nowych znaleziskach. W kolejnych miesiącach naukowcy powinni dostarczyć więcej informacji na ich temat. Jednakże już teraz wiadomo, że nowe inskrypcje są poświęcone faraonom, w tym Totmesowi IV i Amenhotepowi III. Obejmowały one także opisy faraona Psametycha II i Apriesa.
Totmes IV był królem z XVIII dynastii. Specjaliści nie mają pewności, w jakim okresie rządził starożytnym Egiptem, sugerują, że mogło to mieć miejsce w latach 1397-1388 r. p.n.e. lub 1401-1391 r. p.n.e. Według zapisków starał się prowadzić politykę pokojową, nakazał też dokonanie renowacji Wielkiego Sfinksa w Gizie.
Z kolei Amenhotep III rządził (najprawdopodobniej) w okresie 1388-1351 r. p.n.e. Za jego czasów starożytny Egipt przeżywał jeden ze swoich największych rozkwitów. Rządy faraona były okresem pokoju i dobrobytu, dokonywano również wielkich przedsięwzięć budowlanych. Aktywna działalność dyplomatyczna uczyniła z Egiptu centrum ówczesnego Wschodu.
Psametych II był faraonem w okresie 595-589 r. p.n.e. W dziejach starożytnego Egiptu odznaczył się systematycznym niszczeniem i zacieraniem śladów wcześniejszego panowania kuszyckiego w tym państwie. Szczególne próby były podjęte w Karnaku i w Taharki. Ponadto podbił północną Nubię.
Natomiast Apries był synem Psametycha II i władał Egiptem w latach 589-570 r. p.n.e. W swoich działaniach próbował odzyskać wpływy swojego państwa na obszarze dzisiejszej Syrii. Jednocześnie starał się ograniczyć rozwój miast, które mogły stać się w przyszłości bazą wyjściową do inwazji na Egipt. Dodatkowo chciał przełamać hegemonię babilońską w regionie. Za jego panowania doszło do wojny domowej w państwie.
