To one decydują o tym, kim zostaniesz
Nauczyciel, pilot, pielęgniarka czy może inżynier? Hormony płciowe mają silny wpływ na nasze zainteresowania, pośrednio wpływając na rodzaj wybieranej pracy - potwierdzili psychologowie z USA na łamach "Hormones and Behavior".
Naukowcy skupili się przede wszystkim na zainteresowaniu karierą związaną z nauką, technologią, inżynierią i matematyką. Są to profesje, w których widać ogólną przewagę mężczyzn. Aby to zjawisko lepiej zrozumieć, zbadali nastolatków i ludzi dorosłych z wrodzonym przerostem nadnerczy (określanym w skrócie CAH) i ich zdrowe rodzeństwo. W organizmach ludzi z CAH wydzielana jest nadmierna ilość hormonów płciowych - androgenów nadnerczowych. Takie osoby już w życiu płodowym miały kontakt z ponadprzeciętną ilością tych hormonów. Zainteresowania kobiet z wrodzonym przerostem nadnerczy bywają zbliżone do pasji stereotypowo męskich.
Uczestnicy badania oceniali 64 zawody, podzielone na sześć kategorii: profesje realistyczne (np. rolnik), badawcze, artystyczne, społeczne, rozrywkowe (np. kierownik w hotelu) i tradycyjne. Zaznaczali, które zawody mogliby lubić, których nie, i wykonywanie których byłoby im obojętne.
Później autorzy badania porównali kobiety z CAH z paniami zdrowymi i zauważyli, że te pierwsze miały wyraźnie większą skłonność do zawodów wymagających pracy z przedmiotami niż do kariery opierającej się na kontakcie z ludźmi. Co więcej, zainteresowania zawodowe kobiet z CAH odpowiadały skali ich kontaktu z androgenem.
Te, które w życiu płodowym były najbardziej narażone na hormon, najbardziej interesowały się przedmiotami, a nie ludźmi. "Zdaje się, że takie zainteresowania rozwijają się bardzo wcześnie" - zauważa główna autorka pracy, profesor psychologii i pediatrii Sheri A. Berenbaum.
Tymczasem badane kobiety zdrowe okazały się rzadziej niż mężczyźni interesować zawodami związanymi z przedmiotami (np. z zakresu inżynierii czy chirurgii). Najwyraźniej pociąga je kariera nauczyciela albo pracownika społecznego, wymagająca rozwijania relacji z ludźmi. Równie wyraźnych różnic nie zauważono między mężczyznami z CAH i panami zdrowymi.