K2-263 b - interesujące odkrycie misji Keplera
Astronomowie potwierdzili istnienie egzoplanety K2-263 b. Jest to odkrycie z fazy K2 misji kosmicznego teleskopu Kepler. K2-263 b jest interesującą planetą o rozmiarach pomiędzy Ziemią a Neptunem.
Egzoplaneta K2-263 b ma bardzo ciekawe parametry: wyliczony promień to około 2,41 promienia Ziemi, zaś masa to około 15 mas naszej planety. Jest to zatem obiekt wyraźnie większy od Ziemi, ale jednocześnie mniejszy i lżejszy od Neptuna z naszego Układu Słonecznego (odpowiednio 3,9 promienia i 17,1 masy Ziemi). Te dwie wartości wskazują, ze gęstość K2-263 b wynosi około 5,7 g/cm3 (plus minus ok. 1,5 g/cm3), co jest wartością podobną do ziemskiej (5,51 g/cm3) i jednocześnie wyraźnie wyższą od gęstości Neptuna (ok. 1,6 g/cm3) i innych gazowych gigantów.
Gęstość K2-263 b wyraźnie sugeruje, że ta egzoplaneta ma skaliste jądro i jest otoczona warstwą wody i/lub innych gazów. Jest to prawdopodobnie przykład oceanicznej superziemi. Astronomowie nie wiedzą, gdzie przebiega “granica” pomiędzy skalistymi super-Ziemiami a małymi gazowymi gigantami. Na początku tej dekady uważano, że obiekty lżejsze od 1,7 x masy Ziemi powinny być skaliste a te masywniejsze od 3,9 x masy Ziemi powinny być już małymi gazowymi gigantami. Tymczasem masa i gęstość K2-263 b może sugerować, że taka granica wcale nie musi być wyraźna.
Odkrycie i potwierdzenie istnienia K2-263 b jest wynikiem prac astronomów z kilku różnych jednostek badawczych z Europy i USA. Oprócz teleskopu Kepler wykorzystano także instrument High Accuracy Radial velocity Planet Searcher (HARPS), który mierzy prędkości radialne planet pozasłonecznych.
Teleskop Kepler zakończył swoją misję 30 października 2018 roku. Pracował prawie 10 lat. Misja przyniosła ponad 2660 potwierdzonych egzoplanet oraz kilka tysięcy kandydatów, czekających na potwierdzenie. Dane z misji Kepler to łącznie ponad 670 gigabajtów, które będą analizowane jeszcze przez kolejne lata.
Następcą Keplera jest teleskop TESS (Transiting Exoplanet Survey Satellite), który został wyniesiony w przestrzeń kosmiczną 19 kwietnia 2018. Podstawowym celem TESS jest obserwacja około pięciuset tysięcy gwiazd jaśniejszych od +12 magnitudo. W odróżnieniu od Keplera, TESS będzie obserwować całe niebo, co powinno podnieść ilość zarejestrowanych kandydatów na planety pozasłoneczne, szczególnie tych w odległości do 200-300 lat świetlnych od nas. Szacuje się, że TESS wykryje pomiędzy tysiącem a dziesięcioma tysiącami kandydatów na egzoplanety o rozmiarach porównywalnych z Ziemią i większych.
