Karta praw pacjenta z zaćmą

Stworzenie "Karty praw pacjenta z zaćmą" miało na celu przede wszystkim wyodrębnienie z całego zestawu uniwersalnych praw pacjenta takich, które są najbliższe problemom chorych na zaćmę. Dokument powinien przyczynić się do polepszenia jakości leczenia i życia pacjentów z zaćmą w Polsce. - Misją Instytutu Praw Pacjenta i Edukacji Zdrowotnej jest wspieranie rozwiązań systemowych ukierunkowanych na poprawę sytuacji pacjentów. Prognoza GUS z 2008 roku wskazała, że liczba osób w wieku 60-74 lat, a więc tych najbardziej zagrożonych zaćmą, do 2030 r. wzrośnie o 40 proc. Podstawowym celem, który przyświecał tworzeniu "Karty praw pacjenta z zaćmą" była edukacja skierowana do osób znajdujących się w grupie ryzyka zachorowania na zaćmę, samych pacjentów oraz środowiska medycznego. Jesteśmy zobowiązani do tego, by podnosić jakość życia pacjentów poprzez uświadamianie o diagnostyce i możliwościach leczenia - powiedział Igor Grzesiak, członek zarządu Instytutu Praw Pacjenta i Edukacji Zdrowotnej.Podstawowym prawem chorego na zaćmę jest uzyskanie od personelu medycznego świadczeń zdrowotnych udzielanych z należytą starannością, zgodnych ze wskazaniami aktualnej wiedzy medycznej oraz zasadami etyki zawodowej. Wynika to z prawa do opieki medycznej (diagnostyki, leczenia, pielęgnacji i rehabilitacji) zgodnej z aktualną wiedzą medyczną.

Kwalifikacja do zabiegu usunięcia zaćmy powinna odbywać się zgodnie ze standardami Polskiego Towarzystwa Okulistycznego. Oznacza to, że decyzję o skierowaniu na operację usunięcia zaćmy powinien podjąć lekarz po przeprowadzeniu dokładnego wywiadu i wspólnej ocenie, czy zaćma utrudnia albo wręcz uniemożliwia choremu codzienne funkcjonowanie, prowadzając do stopniowej utraty samodzielności. Pacjent powinien otrzymać wówczas dokument pozwalający na rejestrację na zabieg. Nie może być mowy o stosowaniu innych kwalifikacji takich jak np. ostrość wzroku pacjenta. Zabieg usunięcia zaćmy należy do najbardziej spektakularnych procedur medycznych - po 15-30 minutach, bo tyle trwa operacja, osoba, która miała problemy z wykonywaniem najprostszych czynności wraca do normalnego funkcjonowania. Zabieg wykonywany jest metodą tzw. fakoemulsyfikacji. Chirurg okulista wykonuje niewielkie nacięcie w rogówce, usuwa naturalną zmętniałą soczewkę oka, a następnie zastępuje ją sztuczną soczewką wewnątrzgałkową o odpowiednio dobranych parametrach optycznych.

Po przyjęciu do szpitala na zabieg operacji zaćmy pacjent ma prawo do współdecydowania o zastosowanych wyrobach medycznych. W przypadku zabiegu refundowanego przez NFZ nie ma możliwości dopłaty i wyboru soczewki wieloogniskowej lub torycznej, mimo że nie ma w polskim prawie przepisu zabraniającego dopłat. W ramach NFZ wszczepiana jest soczewka jednoogniskowa, która pozwala na uzyskanie dobrego widzenia do dali, jednak pacjent nadal będzie musiał używać okularów do czytania czy pracy przy komputerze. Chorzy na zaćmę powinni mieć świadomość, że również soczewka jednoogniskowa ma wiele parametrów. Warto w związku z tym wybrać taki ośrodek, gdzie podczas zabiegu wszczepiane są soczewki hydrofobowe, asferyczne, z filtrami UV i światła niebieskiego, chroniącymi siatkówkę oka.

Pacjenci z zaćmą mają również prawo do informacji na temat dostępnych możliwości leczenia, w tym szczególnie na temat soczewek wszczepianych w ramach zabiegów refundowanych przez NFZ oraz zabiegów odpłatnych.

- Z moich doświadczeń wynika, że pacjenci nie mają podstawowej wiedzy na temat leczenia zaćmy w tym przede wszystkim nie wiedzą, że efekt leczenia zależy od wielu czynników, na które mogą mieć wpływ. Jestem przekonana, że wyedukowany pacjent ma większą szansę na uratowanie widzenia a nawet jego poprawę - dlatego popieram wszelkie działania stawiające potrzeby pacjentów w centrum uwagi - powiedziała Małgorzata Pacholec, Dyrektor Polskiego Związku Niewidomych.

Chorzy na zaćmę mają również prawo wiedzieć, z jakich materiałów korzysta dany ośrodek, co pozwala im świadomie skorzystać z prawa do wyboru ośrodka, w którym wykonany zostanie zabieg usunięcia zaćmy. Zapewnienie przez placówkę odpowiedniej jakości i bezpieczeństwa pozwala uniknąć powstania zaćmy wtórnej i konieczności kolejnej interwencji medycznej. Ważny jest również czas otrzymania świadczenia - im krótszy, tym mniejszy wpływ choroby na obniżenie jakości życia.