Nowe rysunki w jaskini La Pasiega. Nikt ich wcześniej nie dostrzegł
Bliższe oględziny malowideł jaskiniowych w słynnej hiszpańskiej jaskini La Pasiega ujawniły wiele dawno zaginionych postaci i zwierząt, które zostały wcześniej przeoczone przez naukowców. Jak to możliwe?
Jak możemy przeczytać na łamach publikacji w magazynie naukowym Antiquity, jaskinia La Pasiega wcale nie była przez nas tak dobrze zbadana, jak się dotąd wydawało. Ostatnie oględziny z wykorzystaniem najnowszych technik obrazowania ujawniły bowiem nieznane wcześniej rysunki zwierząt i postaci. Zdaniem naukowców jest to potwierdzenie, że sztuka naskalna jest często trójwymiarowym medium, które nie zawsze można odpowiednio zrozumieć na dwuwymiarowym obrazie.
Jakie tajemnice skrywa jeszcze La Pasiega?
Starożytne dzieła sztuki, o których mowa, można znaleźć na terenie hiszpańskiej Kantabrii. Ta część Półwyspu Iberyjskiego jest pełna prehistorycznej sztuki naskalnej, z około setką jaskiń zawierających przykłady akwafort i malowideł z górnego paleolitu (między 50 000 a 12 000 lat temu). W jaskini La Pasiega znajduje się wiele malowideł naskalnych przedstawiających konie, jelenie, wymarły gatunek tura, czworokątne symbole, paski i kropki. Aby je lepiej zrozumieć, zespół z Uniwersytetu Complutense w Madrycie zrobił zdjęcia ścian za pomocą fotografii stereoskopowej.
Jest to technika używana do tworzenia obrazów, które wydają się trójwymiarowe, za pomocą dwóch nieznacznie przesuniętych obrazów, podobnie jak efekt obserwowany w czerwono-niebieskich okularach 3D. Dzięki takiemu podejściu odkryto, że niektóre malowidła naskalne zawierały cechy, których wcześniej nie było widać gołym okiem.
Nowy sposób obrazowania ujawnił też kilka zupełnie nowych obiektów, w tym trzy wcześniej nierozpoznane sylwetki zwierząt, w tym dwa konie i tura. Jak to możliwe? Fotografia stereoskopowa pokazała, że naturalne zagłębienia i wgniecenia ściany jaskini były często wykorzystywane przez prehistorycznych artystów jako fragmenty ich ilustracji.
Jak zauważają naukowcy, ich badanie wskazuje, że archeolodzy i antropolodzy powinni opanować techniki obrazowania trójwymiarowego podczas dokumentowania sztuki jaskiniowej, jeśli chcą uzyskać pełny obraz tych niewiarygodnych dzieł.
Zdjęcia stereoskopowe mogą nam pozwolić rozpoznawać korelacje między obrazami a nieregularnościami skalnych ścian, których nie widać na zdjęciach dwuwymiarowych. Paleolitycznej sztuki naskalnej nie należy definiować tylko rysunkami, malunkami lub rytami, ale także cechami topograficznymi skały, na której są wyryte - tych dwóch elementów nie można rozdzielić
