Czy tak wygląda piekło? Księżyc Jowisza Io na zdjęciach sondy Juno

Sonda Juno została wystrzelona 5 sierpnia 2011 roku przez rakietę nośną Atlas V z nadzieją, że lepsze zrozumienie pochodzenia i ewolucji Jowisza poprawi naszą wiedzę na temat fundamentalnych procesów formowania i wczesnej ewolucji Układu Słonecznego. Po prawie pięciu długich latach lotu zdołała wejść na orbitę polarną wokół Jowisza i od tego czasu dostarcza nam kolejnych ciekawych informacji - na tyle ciekawych, że NASA zdecydowała się przedłużyć misję, która miała zostać zakończona w 2021 roku, o kolejne 4 lata.

I całe szczęście, bo 1 marca tego roku przeleciała obok Io - najbardziej wewnętrznego i trzeciego co do wielkości z czterech księżyców galileuszowych Jowisza (planeta ma łącznie co najmniej 92 księżyce!), zbliżając się do niego na odległość 51 500 km. W efekcie powstały zdjęcia prezentujące najlepszy i najbliższy widok tego najbardziej wulkanicznego księżyca w naszym Układzie Słonecznym od czasu przelotu misji New Horizons w 2006 roku (w drodze do Plutona).

To świetna okazja, by lepiej przyjrzeć się kolorowej powierzchni, z setkami otworów wentylacyjnych i kalder na powierzchni, będącej dziełem aktywności wulkanicznej. Wulkaniczne pióropusze i strumienie lawy na powierzchni występują tu w wielu różnych kolorach, tj. czerwieni,  żółci, pomarańczu i czerni, a niektóre "rzeki" rozciągają się na setki kilometrów.

Co warto podkreślić, Juno okrążyła Jowisza już 49 razy i jest na dobrej drodze do zbadania wszystkich jego księżyców. Ten ostatni przelot był trzecim z dziewięciu obok wulkanicznego księżyca, a w przyszłości należy się spodziewać jeszcze lepszych zdjęć, bo podczas tego zaplanowanego na 16 maja tego roku Juno zbliży się do Io na odległość 35 tys. kilometrów, a pod koniec lutego przyszłego roku zaledwie 1500 km.