Testosteron nie czyni mężczyzny

Wyniki ich badań, opublikowane na łamach czasopisma "Neuron" wskazują na to, że żeński hormon, estrogen, czyni z mężczyzny mężczyznę.

Najnowsze badania wskazują na to, że męskie schematy zachowań i postępowania tworzą się mózgu bez udziału testosteronu. Podstawowe znaczenie ma natomiast estrogen, który powstaje w samym mózgu z przemiany hormonu męskiego.

Nauka od dawna wiedziała, że to subtelne współdziałanie obu hormonów decyduje o tym, kim jesteśmy, ale dopiero teraz badania na genetycznie zmodyfikowanych myszach pokazały, że to żeński hormon sprawia, że w mózgu samca, na najwcześniejszym etapie jego rozwoju, tworzą się schematy zdobywania partnerki, walki z rywalami i oznaczania swego terenu. W tym czasie, w mózgu nie ma na odpowiedniej liczby receptorów androgenowych, niezbędnych do odbioru bodźców za pośrednictwem męskiego hormonu.

Testosteron, jako bohater negatywny opowiadań o męskiej brutalności, nie jest jednak całkiem niewinny. To jego poziom decyduje o tym, jak często samiec, na przykład mężczyzna, okazuje potem swoje prawdziwe oblicze. Ze wszystkimi tego pozytywnymi i negatywnymi konsekwencjami.

Ale dla mężczyzn najważniejszym działaniem testosteronu może się okazać działanie antydepresyjne. Potwierdzają to najnowsze badania amerykańskie. Autorzy pracy na łamach pisma "Biological Psychiatry" tłumaczą, dlaczego tak się dzieje. Wiadomo na przykład, że w porównaniu z mężczyznami kobiety są dwukrotnie bardziej narażone na zaburzenia nastroju.

Z kolei panowie z tzw. hipogonadyzmem - defektem, który sprawia, że jądra nie produkują testosteronu lub wytwarzają go za mało - częściej cierpią na depresję i zaburzenia lękowe. Z badań wynika też, że terapia zastępcza z użyciem testosteronu łagodzi te zaburzenia. Krótko mówiąc, brak jąder oznacza gwarantowaną depresję.