Prawdziwa moc dla telewizora
Jakość obrazu współczesnych telewizorów coraz bardziej odstaje od jakości dźwięku. A powód jest prosty – to obraz jest w telewizorach nadrzędną wartością. Wizja jest tym, co ma zachwycać – soczystością koloru, kontrastem, wrażeniem głębi. Wytwórcy angażują ogromne pieniądze w rozwiązania, umożliwiające produkcję telewizorów o jak największej przekątnej, o możliwie najwyższej jakości obrazu i w najprzystępniejszej cenie. A dźwięk? Wystarczy, aby był.
To nie żart - współczesne telewizory produkowane dla rynku konsumenckiego dysponują dźwiękiem znacznie gorszym niż produkowany w Warszawie od lat 70-tych, radziecki Rubin 714p.
- Rubin miał dużą skrzynię, w której mieściła się membrana głośnika o średnicy rzędu nawet 10 cm - wyjaśnia dr Grzegorz Augustyn, akustyk, specjalista branży Audio Video, członek InfoCOMM - organizacji zrzeszających profesjonalne firmy instalacyjne. - Membrana pracowała w komorze zamkniętej lub częściowo wentylowanej. Niektóre ówczesne, bardziej udane, modele telewizorów zamiast przetwornika szerokopasmowego dysponowały nawet głośnikami koaksjalnymi (dwa głośniki, niskotonowy i wysokotonowy, w konstrukcji współosiowej - przyp. red.). A do tego głośniki skierowane były w bok lub do przodu, w stronę widza.
A dziś? W coraz bardziej płaskich obudowach odbiorników, za cienką, designerską rameczką, po prostu nie ma miejsca na głośniki wysokiej jakości. Producenci telewizorów znaleźli się pod ścianą. Przetworniki wciskane są tam, gdzie akurat jest miejsce, a nie, gdzie powinny się znaleźć, by optymalnie grać. Są też o wiele za małe. Aby uzyskać przyzwoitą jakość dźwięku, trzeba dobrze poruszyć powietrzem. Głośniczki o średnicy 2,5 cm nie są w stanie zagrać dużą mocą, a przy wysokich poziomach dźwięku nie grzeszą czystościa odtwarzania. Trudno się dziwić, skoro w sprzęcie wyższej klasy taką średnicę miewają głośniki wysokotonowe, a nie pełnozakresowe przetworniki.
- W jednym z moich telewizorów głośniki znalazły się z tyłu, pomiędzy gniazdami sieciowymi i miejscem na uchwyt - mówi dr Augustyn. - Oczywiście, do oglądania bieżącego materiału, nadawanego przez stacje telewizyjne, jest to wystarczające. W bardziej markowych telewizorach jest lepiej - pojawiają się projektory dźwięku i pasywne membrany, gwarantujące całkiem przyzwoity dźwięk.
Mówimy jednak o wysokiej półce cenowej, gdzie jest przestrzeń na innowacje. Na wysoką cenę składa się też to, że serie są krótsze, więc i koszty wyższe, a poza tym w cenie zawarty jest koszt serwisu. Jednak nawet i w przypadku tych telewizorów sformułowania typu "dźwięk surround" czy "oszałamiające efekty przestrzenne" traktujmy jako slogany marketingowe. To co możemy dziś mieć, to dźwięk Dolby Digital - głównie stereo, lub ProLogic, czyli namiastkę surround. Logika wskazuje, że choćby nie wiem jak ulokować głośniki w obudowie telewizora, dźwięku dookólnego się nie uzyska.
Klientów sklepów z telewizorami można podzielić na dwie grupy. Do pierwszej należą ci, którzy postawią telewizor na stoliku, w odpowiednio wyeksponowanym miejscu w salonie, włączą do gniazda antenę... i tyle. Takim wystarczy dźwięk stereo o znośnej jakości, który pozwoli rozumieć słowa i słyszeć efekty, choć o wiernym ich odtwarzaniu nie ma mowy.
Druga grupa klientów kupuje telewizor jako składnik kina domowego, więc z góry zakłada, że zostanie on obudowany zestawem głośników. Dla nich dźwięk, jaki emituje telewizor, ma drugorzędne znaczenie. Ma on gwarantować właściwą jakość sygnału wyjściowego, to wystarczy.
Taki podział obowiązuje dziś, bo wkrótce to się zacznie zmieniać. Gdy upowszechni się telewizja, wykorzystująca technologię OLED, głośniki najprawdopodobniej znikną z telewizorów na zawsze. Grzegorz Augustyn pociesza wprawdzie, że to nie takie oczywiste, bo rozwiązaniem dla supercienkich telewizorów byłyby głośniki wewnętrzne w postaci cienkich paneli w technologii promieniowania powierzchniowego... Ale chyba jednak powinniśmy się przyzwyczajać do myśli, że nabywca telewizora znajdzie się w sytuacji adepta narciarstwa, który, kupując narty, wie, że aby stanąć na stoku, musi jeszcze dokupić co najmniej wiązania i buty. A skoro już trzeba będzie nabywać do telewizora zewnętrzny sprzęt audio, to dlaczego jakość wytwarzanego przezeń dźwięku nie miałaby wreszcie dorównywać jakości obrazu?
Rozwiązaniem tego problemu może być zewnętrzny głośnik do telewizora JBL Cinema SB200 (1399 zł), którego sama nazwa brzmi jak rasowe kino domowe. Dzięki parze basowych przetworników o średnicy 89 mm, dwu tweeterom i zaawansowanej elektronice wypełniającej skrzynię, ta sześćdziesięciowatowa kolumna potrafi zaimponować dynamiką i precyzją dźwięku. Także 5,1-kanałowy system kina domowego Harman Kardon HKTS 35BQ (3299 zł) można wstawić, nie tracąc na kubaturze, nawet do małego mieszkania. Jego cztery kompaktowe kolumny satelitarne i pozioma kolumna centralna bez problemu wyciskają po 120W na kanał, a głośnik basowy o mocy 200 W potrafi w swoim paśmie 45-200 Hz zagrać z mocą z mocą oddającą filmowe emocje!
