Czy 1I/2017 U1 pochodzi od gwiazdy podwójnej?
Kolejna publikacja dotycząca “międzygwiednego wędrowcy” sugeruje, że planetoida 1I/2017 U1 powstała w układzie podwójnym.
Opowieść o “międzygwiezdnym wędrowcu” jest niesamowita: w październiku 2017 w ramach programu Pan-STARRS (Panoramic Survey Telescope And Rapid Response System) został odkryty nowy obiekt. Jego peryhelium, czyli punkt najbliższy Słońcu, nastąpiło we wrześniu w odległości około 0,25 jednostki astronomicznej. Początkowo wydawało się, że odkryto nową kometę. Obiekt otrzymał wstępne oznaczenie C/2017 U1 (PANSTARRS) a jego jasność w trakcie odkrycia wyniosła zaledwie około +20 magnitudo.
Trajektoria orbity i dodatkowe wyliczenia pozwoliły na jednoznaczne zweryfikowanie natury tego niecodziennego gościa: pochodził spoza Układu Słonecznego. Było to pierwsze odkrycie obiektu tego typu. Ostatecznie, po dyskusjach pomiędzy astronomami postanowiono nadać mu nowe oznaczenie: 1I/2017 U1 i nazwę Oumuamua.
Już w zeszłym roku podejrzewano, że 1I/2017 U1 powstał w układzie podwójnym. Zauważono, że duże gazowe giganty są raczej “nieefektywne” w wyrzucaniu małych planetoid z wewnętrznych części układów planetarnych. Bardziej prawdopodobne wydaje się wyrzucenie małej planetoidy przez układ podwójny gwiazd. Zeszłoroczna publikacja naukowa dotycząca pochodzenia 1I/2017 U1 sugerowała, że układzie pochodzenia znajduje się przynajmniej jeden czerwony karzeł.
Niedawno ukazała się też kolejna publikacja naukowa dotycząca pochodzenia 1I/2017 U1. Jest ona wynikiem pracy zespołu naukowców pod przewodnictwem dr Alana Jacksona z Centre for Planetary Sciences, będącego częścią University of Toronto Scarborough. Publikacja również sugeruje, że 1I/2017 U1 pochodzi z układu podwójnego, choć zespół dr Jacksona uważa, że w tym układzie musi znajdować się przynajmniej jedna dość masywna gwiazda. Wokół tego typu gwiazd powinno znaleźć się więcej materii skalnej, a nie tylko lodowej.
Publikacja sugeruje, że układy gwiazd podwójnych są bardzo “wydajne” w “wyrzucaniu” małych obiektów w przestrzeń międzygwiezdną. Takie małe obiekty mogą być wyrzucane podczas formacji układu planetarnego, gdy wokół gwiazd krąży większa ilość różnej wielkości skalistych planetoid i protoplanet.
Dr Jackson uważa, że ilość skalistych “międzygwiezdnych wędrowców” przemierzających naszą Drogę Mleczną może być zbliżona do tych lodowych, powstałych dalej od swych gwiazd. Pojawia się zatem kolejne pytanie – kiedy odkryjemy pierwszą międzygwiezdną kometę?
