Po wielu latach udało się wyjaśnić zagadkę potwora z Loch Ness?
Obserwacje potwora z Loch Ness mogą być spowodowane naturalnym zjawiskiem na jeziorze, będącym kombinacją Słońca, wiatru i prądów wodnych. Naukowcy są przekonani, że zjawisko to może wyjaśnić słynne obserwacje Malcolma Irvinga, który w 1933 r. zauważył istotę poruszającą się pod prąd.
Nessie, czyli słynny potwór z Loch Ness, od lat pozostaje głęboko w wyobraźni tych, którzy wierzą w lokalny folklor. Pierwsza wzmianka o tym stworzeniu pojawiła się w 565 r. w "Życiu św. Kolumbii" Adomnana. Opat napisał tam o świętym Kolumbie, któremu przypisuje się rozprzestrzenienie chrześcijaństwa w Szkocji, około sto lat po tych wydarzeniach. Powiedział, że Kolumba napotkał miejscowych grzebiących człowieka, który został zabity przez "wodną bestię" na rzece Ness.
W epoce nowożytnej, pojawiło się niewiele wzmianek o Nessie aż do końca XIX wieku, kiedy to D. Mackenzie z Balnain w 1872 r. podobno zobaczył obiekt przypominający kłodę lub przewróconą łódź, "wijący się i wzburzający wodę".
Od tego czasu idea potwora przyciąga ludzi z całego świata do malowniczej scenerii Loch Ness. Nauka przez dziesięciolecia próbowała znaleźć bardziej racjonalne wyjaśnienie niż jakieś prehistoryczne zwierzę, któremu udało się przetrwać tysiąclecia.
Naukowcy od dawna porównują wielkie rosyjskie jezioro Bajkał z Loch Ness - na tym pierwszym często można dostrzec tajemnicze naturalne struktury, takie jak gigantyczne pierścienie widoczne z kosmosu. Pod lodami Bajkału naukowcy znaleźli coś, co opisali jako środowisko będące "w chaosie": ogromne masy wody w głębi jeziora będące w ciągłej rotacji, spowodowanej przez pióropusze gorącego powietrza z kominów hydrotermalnych na dnie jeziora.
Zimne wiatry, które wieją nad jeziorem, ochładzają górne warstwy wody; te następnie opadają, a cieplejsze warstwy poniżej wznoszą się, tworząc ogromne prądy, które w końcu tworzą potężne wiry. Wiry zakręcają wokół, przerzedzając lód nad nimi i tworząc wielkie pierścienie. Czy podobnie może być na jeziorze Loch Ness?
Gdy letnie Słońce ogrzewa powierzchnię Loch Ness, tworzy cienką warstwę ciepłej wody na wierzchu gęstszej, zimniejszej wody poniżej. Kiedy wieje wiatr, popycha tę cieplejszą warstwę w górę Loch Ness, powodując ruch dużych mas wody.
- Niewidoczne na powierzchni, tworzą się ogromne fale. Są one bardzo powolne, ale naprawdę duże. Obiekty przenoszone przez potężne prądy stwarzają iluzję, że coś płynie pod wiatr. Niektórzy mogą twierdzić, że to potwór - powiedział Adrian Shine, twórca The Loch Ness Project.
