Złota Świątynia Sikhów. Tu każdy jest mile widziany i nigdy nie będzie głodny

Wyobraźcie sobie świątynię, która zaprasza każdego niezależnie od wyznania i poglądów na temat boga. Wszyscy są mile widziani (nawet niewierzący), każdy może wejść i poczuć się jak u siebie. Kiedy poczujesz głód, to w każdej chwili możesz odwiedzić jedną z wielu, wegetariańskich i darmowych stołówek. Tym niezwykłym miejscem jest legendarna "Złota Świątynia" czyli Darbar Sahib, co w tłumaczeniu znaczy "Dwór Pana". Możesz być turystą, kapłanem dowolnej religii, politykiem czy policjantem - to miejsce jest dla Ciebie.

Złota Świątynia jest także znana pod nazwą Harmandir Sahib (Świątynia Boża). Przydomek "złota" zyskała za sprawą cienkiej, pozłacanej blachy, którą została pokryta w 1803 roku. Był to dar maharadży Randzitha Singha, który zapragnął, aby świątynia już z daleka zachwycała wszystkich złotym blaskiem. I trzeba mu przyznać, że osiągnął w ten sposób niezwykły efekt, który jest widoczny nawet w nocy.

Zbudowana na początku XVII wieku "Złota Świątynia" znajduje się w  mieście Amritsar w stanie Pendżab w północno-zachodnich Indiach. Jest to najbardziej święte miejsce Sikhów, religii powstałej w XV wieku w Indiach w prowincji Pendżab, której założycielem był Guru Nanak. Sikhizm uznaje istnienie ponadczasowego, wszechobecnego Boga, wobec którego wszyscy są równi. Na całym świecie żyje ok. 27 milionów wyznawców tej religii, a najbardziej rozpoznawalnym elementem stroju Sikhów są barwne turbany noszone na głowach przez mężczyzn.

Od samego początku wielu Sikhów marzyło o własnym państwie i oddzieleniu się od Indii. W 1983 roku sikhijskie organizacje separatystyczne doprowadziły do zamieszek i zamieniły "Złotą Świątynię" w istną fortecę. W czerwcu 1984 roku rząd Indiry Gandhi podjął decyzję o szturmie świątyni zwanym operacją Niebieskiej Gwiazdy, co społeczność sikhijska uznała za zhańbienie świątyni. W odwecie 31 października 1984 dwaj sikhijscy ochroniarze zastrzelili panią premier, co wstrząsnęło całym światem.

Do podobnych aktów terroru dochodziło na terenie "Złotej Świątyni" niestety wielokrotnie. W maju 1988 r. siły indyjskie przystąpiły do operacji "Czarny Grom" przeciwko ekstremistom, którzy ponownie ufortyfikowali się w Złotej Świątyni. Zginęło wtedy 40 osób.

Przez ciągłe zagrożenie terrorystyczne każdy turysta nie powinien być zaskoczony tym, że w pobliżu Złotej Świątyni zawsze może spotkać uzbrojonych żołnierzy. 

"Złota Świątynia" została zbudowana na niewielkiej wysepce na jeziorze Amrit Sarovar zwanym też Jeziorem Nieśmiertelności. Jest w tym ukryte przesłanie - świątynia otoczona jest wodą, a to symbolizuje czystość i duchowe odrodzenie. Woda w tym stawie uważana jest za świętą i mającą zdolność uzdrawiania.

Zachwycająca architektura świątyni łączy elementy hinduskie i islamskie, co ma pokazywać otwartość i tolerancję Sikhów wobec wszystkich innych religii. Cztery wyjścia z głównego budynku na każdą stronę świata symbolizują zaproszenie dla każdego, niezależnie od rasy, płci czy wyznania. 

W Złotej Świątyni, podobnie jak w wielu innych miejscach kultu w Indiach, ludzie zapalają lampki, które nazywane są diya lub jyot. Zapalanie lampek ma głębokie znaczenie duchowe. Płomień lampki symbolizuje wiedzę, mądrość i oświecenie. Ma to także pomóc wiernym skupić się na modlitwie lub medytacji. Płomień lampki sprzyja wyciszeniu umysłu, ułatwiając skupienie.

Wewnątrz Złotej Świątyni przechowywana jest najważniejsza święta księga Sikhów zwana Sri Guru Granth Sahib. Codziennie rano księga jest przynoszona z budynku zwanego Akal Takht. 

Przenoszenie księgi odbywa się w trakcie barwnej procesji z muzyką i śpiewem. Wierzący odwiedzający świątynię wykonują obchód wokół Amrit Sarovar, śpiewając hymny i modlitwy.

Jednym z wyjątkowych miejsc Złotej Świątyni jest langar, czyli wspólna kuchnia, która codziennie żywi nawet czterdzieści tysięcy osób. Tysiące osób z blaszanymi naczyniami wchodzą do ogromnych hal, siadają na podłodze i czekają na swój posiłek. Kiedy skończą, podłoga jest zmywana, a do środka przychodzi kolejna fala zgłodniałych pielgrzymów.

Wszyscy są mile widziani, niezależnie od wyznania, koloru skóry czy statusu społecznego. Posiłki, przygotowywane przez wolontariuszy, są proste, wegetariańskie i bezpłatne. Langar to nie tylko wyraz gościnności, ale również realizacja idei równości i braterstwa wśród ludzi, które są fundamentalnymi zasadami sikhizmu.

W Złotej Świątyni każdy ma możliwość włączenia się w służbę i pomoc innym, niezależnie od pochodzenia czy wyznania. Praca wolontariuszy, zwanych Sewadar, jest bardzo popularna w kulturze Sikhów. Sewadar pomagają w przygotowywaniu posiłków, utrzymaniu czystości czy organizacji różnych wydarzeń religijnych.

Mało osób wie, że po przybyciu do Złotej Świątyni nawet turyści mogą zostać wolontariuszami, co jest oryginalnym pomysłem na poznanie tego miejsca i niezwykłej kultury Sikhów, a także przeżycie po prostu ciekawej przygody. Wystarczy znaleźć miejsce na terenie świątyni, gdzie można się zgłosić jako wolontariusz. Nikt nie będzie nas pytał, jakiej jesteśmy wiary i skąd przybyliśmy.  Liczy się tylko dobra wola.

Przez cały w Złotej Świątyni obchodzone są dziesiątki świąt i festiwali, które gromadzą tysiące pielgrzymów i oczywiście turystów. Jednym z najważniejszych jest Vaisakhi. Święto obchodzone w kwietniu w rocznicę ustanowienie Khalsy, braterstwa Sikhów, przez Guru Gobind Singh w 1699 roku. Inne ważne święta to Diwali, czyli Festiwal Świateł, oraz Gurpurab, rocznica urodzin Guru Nanak, założyciela sikhizmu. Każde z tych wydarzeń to wielka atrakcja turystyczna.

Złota Świątynia to nie tylko zachwycająca architektura, zwyczaje czy barwne festiwale, ale przede wszystkim uniwersalne przesłanie równości i braterstwa wszystkich ludzi na Ziemi. I już choćby z tego powodu miejsce to warto odwiedzić podczas podróży przez Indie.