Zwierzęta hibernowały już 250 mln lat temu
Hibernacja ma długą historię w królestwie zwierząt. Odkryto dowody na stan podobny do hibernacji u zwierzęcia, które żyło we wczesnym triasie - ok. 250 mln lat temu. Mowa o skamieniałych szczątkach lystrozaura, dalekiego krewnego ssaków żyjących na Antarktydzie.
Hibernacja jest powszechną cechą zwierząt żyjących w pobliżu lub w regionach polarnych, gdzie brakuje pożywienia, a koszt energetyczny utrzymania ciepła jest wysoki w najcięższych miesiącach zimowych. W stanie hibernacji zwierzęta przechodzą w stan spoczynku, w którym są całkowicie nieaktywne przez określony czas. Tempo metabolizmu zwalnia, spada temperatura ciała i zapotrzebowanie energetyczne.
Odkryte skamieniałości wskazują, że stan letargu pojawił się u kręgowców na długo przed ewolucją ssaków i dinozaurów. Lystrozaur żył tuż przed największym na Ziemi masowym wymieraniem gatunków pod koniec permu, w którym wymarło ponad 70 proc. gatunków kręgowców na planecie.
Szczątki lystozaurów znaleziono w Indiach, Chinach, Rosji, a także częściach Afryki i Antarktydy. Dowody skamieniałości wskazują, że były one wielkości świń, chociaż niektóre mogły mieć nawet 2,5 m długości. Zwierzęta te nie miały zębów, ale parę długich kłów, które były wykorzystywane do żerowania i poszukiwania roślin w ziemi.
Naukowcom udało się zbadać przekroje skamieniałych kłów sześciu lystrozaurów z Antarktydy i czterech z Republiki Południowej Afryki. Kły z obu regionów rosły podobnie, z warstwami zębiny, które rosły w koncentrycznych kręgach, podobnie jak słoje drzewa. Jednak kły z Antarktydy były wyjątkowe, ponieważ miały blisko siebie rozmieszczone grube pierścienie, które według naukowców wskazywały, że zwierzę odkładało mniej zębiny z powodu stresu, co odpowiadało śladom stresu widocznym na zębach nowoczesnych zwierząt, które hibernują.
Dowody nie są wystarczające, aby potwierdzić, czy lystrozaur hibernował lub zapadał w stan letargu, ale pokazują, że w zimnych regionach zwierzęta wykazywały pewnego rodzaju "spowolnienie metabolizmu".