Czy człowiek naprawdę został ulepiony z gliny?

Pochodzenie ziemskiego życia od zawsze było dla badaczy wielką zagadką. Wielki krok ku jej rozwiązaniu został poczyniony w 1980 roku, gdy dwójka naukowców rozszyfrowała, że RNA może być katalizatorem dla pewnych reakcji chemicznych wewnątrz komórek - co wcześniej uznawano za wyłączną domenę białek. Jednak jak z prostych związków chemicznych powstały pierwsze komórki jest dalej zagadką.

Odkrycie to pokazało, że RNA mogło istnieć dużo wcześniej przed DNA czy białkami, gdyż mogło katalizować swoją replikację. Dlatego w późniejszym okresie naukowcy chcieli spróbować odtworzyć podstawowe formy komórkowe w laboratorium, stosując do tego celu proste związki chemiczne.

Na podstawie wcześniejszych badań jako jeden z podstawowych materiałów badacze wybrali montmorylonit (uwodniony krzemian glinu, magnezu i sodu - czyli specyficzny rodzaj gliny; jego nazwa pochodzi od miejscowości Montmorillon we Francji), który jest bardzo rozpowszechniony, i który zdaje się przyspieszać reakcje chemiczne konieczne do stworzenia RNA.

Wygląda na to, że dość prawdopodobne jest powstanie życia z gliny - jako że badania te pokazały iż zawarte w niej związki mogą doprowadzić do powstania tak zwanych pęcherzyków - maleńkich tłuszczowych tworów oddzielonych od środowiska błoną biologiczną - które obecnie uważa się za pierwsze formy życia jakie pojawiły się na Ziemi.

Idąc dalej, glina pomaga również w formowaniu się RNA - które dodatkowo może się z nią połączyć i dostać do wewnątrz pęcherzyków. W ten sposób materiał genetyczny z RNA mógł zostać "przemycony" do wnętrza prymitywnych komórek.

Okazuje się więc, że we wszystkich mitach mówiących o bogach lepiących człowieka z gliny jest ziarnko prawdy - lecz dotyczy ono nie tylko naszego gatunku, lecz całego życia ziemskiego.

Źródło: