Nowe badanie: tajemnice broni Aborygenów i ich śmiercionośnej siły
Nowe badanie rzuca światło na archeologiczne dowody starożytnej przemocy interpersonalnej w Australii. Naukowcy po raz pierwszy ujawniają, jak Aborygeni zadawali ciosy przy użyciu dwóch swoich ikonicznych broni i dlaczego były one takie zabójcze.
Badanie opublikowane w czasopiśmie Scientific Reports jako pierwsze pokazuje, jak rdzenni Australijczycy używali dwóch broni znanych jako "kodj" i "leangle". Kodj to rdzenny wynalazek będący jednocześnie młotkiem, toporem i bronią kłującą, a jego projekt prawdopodobnie liczy tysiące lat. Druga z broni to maczuga bojowa z zakrzywioną głowicą, używana wraz z tarczą obronną - obie były najczęściej wykonane z twardego drewna.
Co sprawia, że dawne projekty są tak śmiercionośne?
Badacze z Uniwersytetu Griffith w Australii zastosowali nowoczesną technologię biomechaniki, aby określić źródło siły uderzeń tych broni oraz ustalić, co sprawia, że te dawne projekty są tak śmiercionośne. Larry Blight, przedstawiciel ludu Menang Noongar z Australii Zachodniej, na potrzeby badania stworzył kodj, używając drewna akacjowego na rączkę oraz naostrzonego kamienia jako ostrza. Maczugę oraz tarczę wykonali z twardego drewna Brendan Kennedy i Trevor Kirby z ludu Wadi Wadi.
Uszkodzenia czaszki i złamania. To ich wina
Następnie badacze użyli instrumentów do noszenia, które śledziły ruchy ciała i broni, w tym ruchy ramion, łokci oraz nadgarstków, a także moc generowaną podczas uderzeń. Następnie przeanalizowali rodzaj skoordynowanego ruchu oraz wydatku energetycznego, który ludzie muszą zainwestować, aby skutecznie używać tych broni.
Prezentujemy pierwszą na świecie ocenę biomechaniki uderzeń oraz efektywności człowieka i broni w odniesieniu do tej klasy narzędzi
Badacze odkryli, że maczuga była znacznie skuteczniejsza w zadawaniu niszczycielskich ciosów niż kodj, który jest jednak bardziej uniwersalnym narzędziem, łatwiejszym do manewrowania, ale nadal zdolnym do zadawania poważnych obrażeń.
Odkrycia rzucają również nowe światło na archeologiczne dowody starożytnej przemocy interpersonalnej udokumentowanej w Australii, a mowa głównie o skamieniałych ludzkich czaszkach z zagłębieniami lub złamaniach kości ramienia powyżej nadgarstka.
Jak wyjaśniają naukowcy, obrażenia przypominają te, które można byłoby odnieść, broniąc się przed bronią podobną do tej używanej w tym eksperymencie. Podkreślają też, że mają nadzieję, iż metody zastosowane w badaniu mogą być użyte do analizy fizyki uderzeń innych archaicznych broni z różnych części świata.
***
Bądź na bieżąco i zostań jednym z 90 tys. obserwujących nasz fanpage - polub Geekweek na Facebooku i komentuj tam nasze artykuły!
