Trójwymiarowa symulacja ataku na WTC
Uczeni z Purdue University przez dwa ostanie lata prowadzili prace nad komputerową symulacją ataków na World Trade Center. Chcieli w ten sposób sprawdzić, czy uderzenie samolotów w budynki mogło rzeczywiście doprowadzić do ich zawalenia się.
Symulacja potwierdza wcześniejsze wnioski komisji badającej przyczyny zawalenia się budynków. Samolot siłą uderzenia zniszczył część słupów nośnych, a inne padły ofiarą wysokiej temperatury, która powstała po zapaleniu się paliwa. Dodatkowo wysoka temperatura spaliła izolację termiczną na nieuszkodzonych kolumnach nośnych, które zostały osłabione wskutek pożaru. Obrazu zniszczeń dopełniły tytanowe silniki samolotu, które przeleciały przez budynki jak pociski.
Połowa ciężaru budynków WTC opierała się na kolumnach przebiegających przez ich środek. Gdy zniszczone zostały inne kolumny, te główne nie wytrzymały nadmiernego obciążenia i całość runęła.
Ayhan Irfanoglu, profesor inżynierii lądowej z Purdue zwraca uwagę to, że symulacja wykazała, iż uderzenie samolotu w budynek niesie za sobą znacznie bardziej niszczące siły, niż dotychczas uważano. Powiedział też, że gdyby główne słupy podtrzymujące połowę ciężaru budynków były bardziej rozproszone, ogień by ich tak łatwo nie zniszczył.
Podobne wnioski wyciągnęli specjaliści z Narodowego Instytutu Standardów i Technologii (NIST), którzy badali skutki ataku i stwierdzili, że konieczne jest opracowanie nowych norm przecipożarowych i nowych materiałów ognioodpornych dla wysokich budynków.
Symulacja naukowców z Purdue University wykazała ponadto, że konstrukcja budynków była daleka od ideału.
Mariusz Błoński
