Co stało się z wodą i atmosferą na Marsie? Może być tam cały czas
Miliardy lat temu Mars miał gęstą atmosferę, a jego powierzchnię pokrywała woda. Po obu pozostały jedynie śladowe ilości. Naukowcy nieustannie dążą do tego, aby wyjaśnić tę zagadkę. Dotychczas uważano, że gazy atmosferyczne uciekły w przestrzeń kosmiczną włącznie z wodą, której część jednak zachowała się uwięziona w skałach. Nowe badania wskazują, że znaczna część atmosfery (nawet 80 proc.) również mogła zostać uwięziona w skałach.
Mars posiada swoją atmosferę, ale w rzeczywistości stanowi ona około 1 proc. tej ziemskiej. Dawniej mogła mieć znacznie większą miąższość. Zagadką pozostaje także obecność metanu w atmosferze i jego sezonowe wahania. Nowe badania zdają się tłumaczyć niewiadomą.
Co stało się z dwutlenkiem węgla na marsie? Jest tam cały czas
Gdy Mars miał jeszcze odpowiednio dużo wody, ta mogła przyczynić się do reakcji łańcuchowej, w której minerały ilaste zaczęły więzić dwutlenek węgla i powoli zamieniać go w metan. Naukowcy doszli do tego, obserwując chemię Ziemi oraz zestawiając to z przewidywanym zasięgiem gliny na Marsie. Oznacza to, że poprzednia teoria o całkowitej ucieczce atmosfery w kosmos może być nieprawdziwa. Według najnowszych badań aż 80 proc. dwutlenku węgla mogło zostać wchłonięte i magazynowane pod powierzchnią.
Jak wskazują naukowcy woda na Marsie przez miliardy lat wchodziła w reakcje z minerałem o nazwie oliwin. Jest on bogaty w żelazo, w związku z czym jego utlenianie nadało Czerwonej Planecie charakterystyczny kolor. Ale reakcja miała jeszcze jedną, istotną konsekwencję - uwalniała wodór. Ten z kolei mógł łączyć się z dwutlenkiem węgla, tworząc metan. Jednocześnie oliwin zmieniał się w serpentynit, a następnie smektyt, zatrzymując metan w środku.
- Gliny smektytowe mają dużą pojemność magazynowania węgla - powiedział dr Joshua Murray dla IFL Science. - Wykorzystaliśmy istniejącą wiedzę na temat tego, jak te minerały są magazynowane w glinach na Ziemi i ekstrapolowaliśmy, aby powiedzieć, jeśli powierzchnia Marsa ma w sobie tyle gliny, ile metanu można magazynować w tych glinach.
Ostateczne potwierdzenie tej teorii zależy od tego, ile gliny faktycznie znajduje się na Marsie. Na razie wiadomo, że rzeczywiście jest wiele regionów bogatych w ten materiał. Wyjaśnienie tego zagadnienia może okazać się kluczowe dla planowanych przyszłych misji. Metan z powodzeniem może być wykorzystywany jako źródło energii.
***
Bądź na bieżąco i zostań jednym z 90 tys. obserwujących nasz fanpage - polub Geekweek na Facebooku i komentuj tam nasze artykuły!
