Krater wulkanu wypełnił się chmurami. Jak to wyjaśnić?

Astronauta wykonał zdjęcie Ziemi z Międzynarodowej Stacji Kosmicznej. Uchwycił kalderę wulkanu wypełnioną… chmurami. Trzeba przyznać, że wygląda to zjawiskowo. Wyjaśnienie jest prostsze, niż się wydaje.

Kaldera Wulkanu Krenicyn wypełniona chmurami?
Kaldera Wulkanu Krenicyn wypełniona chmurami?NASA Earth Observatorydomena publiczna

Jeden z astronautów, członek załogi Ekspedycji 69 na Międzynarodowej Stacji Kosmicznej, wykonał niezwykłe zdjęcie podczas przelotu nad północno-zachodnim Oceanem Spokojnym. Sfotografował on wulkan na wyspie Onekotan, która jest częścią Wysp Kurylskich, archipelagu rozciągającego się między rosyjskim Półwyspem Kamczatka a japońską wyspą Hokkaido. Część archipelagu jest przedmiotem sporu pomiędzy tymi dwoma krajami. Wulkan Krenicyn położony jest w południowej części wyspy.

Chmury w kalderze wulkanu. Jak wyjaśnić to zjawisko?

Kąt, pod jakim wykonane zostało zdjęcie, podkreśla linię brzegową i ukształtowanie terenu, w tym górę wulkaniczną. Na jej szczycie znajduje się kaldera, czyli zagłębienie, które powstaje po zapadnięciu się komory magmowej podczas dużej erupcji. Tego typu formy z czasem często są wypełniane wodą, tworząc jeziora kalderowe. Gdy wulkan dalej ulega erupcjom, w kalderze tworzy się nowy stożek. Taka właśnie sytuacja jest w przypadku Krenicyna.

Kaldera wypełniona jest wodami jeziora o nazwie Kol'tsevoye. Osiąga ono głębokość 370 metrów. To właśnie powierzchnia wody odbija światło słoneczne z powrotem do aparatu, tworząc ciekawy efekt refleksu i odbijając chmury dryfujące nad szczytem. Zgadza się, wewnątrz tak naprawdę nie ma żadnych chmur, a jedynie wody jeziora. To, co widzimy, to jedynie czysta fizyka.

Szczyt Krenicyn osiąga wysokość 1300 m n.p.m. To stratowulkan, czyli wulkan, w którym na przemian występują wyrzuty lawy i utworów piroklastycznych. Jego ostatnia erupcja miała miejsce w listopadzie 1959 r. Nie była zbyt silna, sklasyfikowano ją jako umiarkowaną o stopniu 3 w 8-stopniowej skali VEI.

Zdjęcie wulkanu zostało wykonane w sierpniu 2023 r. i udostępnione przez Obserwatorium Ziemi NASA pod koniec 2024 r. Ekspedycja 69, w trakcie której zostało wykonane, miało na celu badanie wyhodowanych laboratoryjnie tkanek serca, przetestowanie monitoru układu odpornościowego załogi i zbadanie bezpieczeństwa przeciwpożarowego statków kosmicznych. W trakcie pobytu na Międzynarodowej Stacji Kosmicznej astronauci mają także możliwość fotografowania Ziemi, co ma być dodatkową wartością dla badań naukowych.

Źródło: NASA Earth Observatory

Od akrylu po sztuczną inteligencję – jak technologia kształtuje sztukęmateriały promocyjne
Masz sugestie, uwagi albo widzisz błąd?
Dołącz do nas