Szybszy i tańszy internet? Nanocząstki przyspieszą go nawet milion razy
Nanocząsteczki kontrolujące światło mogą oznaczać szybszy i tańszy internet. Najnowsze wyniki badań naukowców zajmujących się nanomateriałamu dają nadzieję, że jesteśmy u progu prawdziwej rewolucji w prędkości przesyłania danych.
Na samym początku warto wyjaśnić, czym są nanocząstki. W największym skrócie to najmniejsza z możliwych cząstka materii, której średnica wynosi od 1 do 100 nanometrów. Dzięki zaawansowanej technologii można stworzyć nanocząstki, które składają się najwyżej z kilkuset atomów. Nie widać ich gołym okiem, ale mają one zadziwiające właściwości. Jedna z nich może okazać się decydująca do przyspieszenia przesyłania danych w sieci internetowej.
Wielkość nanocząstek w porównaniu do innych materiałów:
- Atom: 0,1 nm
- Nanocząstka: 1 do 100 nm
- Pyłki PM2.5 w powietrzu: 100 do 2 500 nm
- Grubość papieru: 100.000 nm
Choć trudno w to uwierzyć, ale właściwości materiału zmieniają się w miarę zbliżania się ich wielkości do skali atomowej. To oznacza, że np. nanocząstki miedzi mają zupełnie inne cechy niż znana nam wszystkim miedź, gdyż zaczynają być... twarde i wytrzymałe. Przed fizykami wraz z nadejściem nanocząstek otworzył się zupełnie nowy, nieznany świat.
Naukowcy z Australian National University (ANU) zaczęli przy pomocy nanocząstek manipulować światłem. Maleńkie szklane szkiełka pokryli nanocząsteczkami, z których każda miała kształt cylindra. Ich wielkość była tak mała, że 12 tysięcy nanocząstek mogło się zmieścić w przekroju ludzkiego włosa!
Cylindry zostały wykonane z dwóch warstw krzemu i azotku krzemu. Każda warstwa w zupełnie inny sposób reagowała na światło i można było nim manipulować. Okazało się, że to umożliwia wykonanie z nanomateriałów odpowiedników tranzystorów. Naukowcy są przekonani, że za chwilę znane nam komputery przejdą do historii, gdyż nadchodzi era miniaturyzacji, jaka nie śniła się futurologom.
Nanocząstki przyspieszą internet milion razy
Kolejnym odkryciem było to, że nanocząstki można zastosować w komputerach kwantowych. Zamiast setek mikroprocesorów wystarczy jedna szklana płytka, która będzie pokryta nanocząsteczkami o różnych właściwościach, które będą wypełniały wszystkie zadania układu scalonego.
Superkomputer na płytce wielkości ludzkiego paznokcia? Dzięki nanotechnologii to nie science-fiction, ale niedaleka przyszłość.
