Trzy kolorowe jeziora w Etiopii. Kiedyś były jednym zbiornikiem
Etiopia jest jednym z najbardziej bogatych kulturowo (tuż po Egipcie) państw Afryki. Słynne kościoły wykute w skale, przedstawiciele plemienia Mursi z charakterystycznymi dyskami umieszczonymi w rozciętych wargach to tylko wybrane przykłady. Równie niesamowita jest przyroda tego kraju, o czym świadczą m.in. te trzy różnokolorowe jeziorka.
Trzy jeziora widoczne na powyższym zdjęciu dawniej były jednym zbiornikiem - jeziorem Galla. Około 10 tys. lat temu krajobraz zaczął się zmieniać. Zmieniła się ilość opadów, a pionowe ruchy tektoniczne sprawiły, że rzeki dotychczas zasilające jezioro zmieniały swój bieg. Podział jeziora Galla na trzy mniejsze zbiorniki dokonał się około 2 tys. lat temu. Powstały: jezioro Shala, jezioro Abijata i jezioro Langano. Mimo wspólnej historii, ich dalsze losy potoczyły się nieco inaczej, w związku z czym różnią się zarówno wyglądem jak i parametrami chemicznymi.
Jezioro Shala
Największe i najgłębsze z trzech, jest jezioro Shala. Wypełnia ono kalderę wulkaniczną, która zapadła się 3,5 mln lat temu. Jego wody są ciepłe, słone i bogate w fosforany. Woda jest silnie alkaliczna, co znaczy, że ma wysokie pH. Tego typu jeziora czasem nazywane są sodowymi, a to za sprawą wysokiej zawartości węglanu sodu. Mimo niezbyt korzystnych warunków w jeziorze tętni życie, od różnorodnych mikroorganizmów przez skorupiaki po niezliczone stada flamingów.
Jezioro Langano
Jezioro Langano, którego wody mają brązowy kolor, zasilane jest głównie rzekami na wschodzie, które z gór transportują charakterystyczny czerwono-brązowy osad. Jest popularne wśród plażowiczów m.in. dlatego, że jego wody pozbawione są przywr z rodzaju Schistosoma. To pasożyty wywołujące chorobę schistosomatozę, która jest drugim (po malarii) najpoważniejszym pasożytniczym problemem zdrowotnym (do Polski rzadko ta choroba jest zawlekana).
Jezioro Abijata
Ostatnie z trójki, jezioro Abijata jest najpłytsze i najbardziej zmienne. Jego maksymalna głębokość to 14 metrów. Zielony kolor jest spowodowany eutrofizacją. Według obserwacji satelitarnych, jezioro w ciągu ostatnich 50-ciu lat zmniejszyło się przynajmniej o jedną trzecią. To nie tylko wynik nadmiernego parowania, ale również działalności człowieka. Pobliska fabryka sody kalcynowanej czy zmiany pokrycia terenu wokół jeziora wymieniane są jako główne przyczyny tego zjawiska.
Przeczytaj także:
Niebezpieczne jeziora świata. Możesz w nich wykąpać się tylko raz...
