Stymulacja nerwu Heringa może hamować cukrzycę
Naukowcy odkryli nerw, którego stymulacja, może pomóc w walce z cukrzycą typu 2.
Ogromny wzrost zachorowań na cukrzycę typu 2 w ostatnich dziesięcioleciach zmotywował naukowców do poszukiwań leków na to schorzenie, a także prób rozwiązania jego przyczyn. Okazuje się, że stymulacja pojedynczego nerwu może być dobrym sposobem do walki z cukrzycą typu 2 - u szczurów to działa, a podobnie może być u ludzi. Nerwem, o którym mowa jest nerw Heringa - stosunkowo mały nerw, który łączy się z bardzo ważnym nerwem błędnym.
Cukrzyca typu 2 występuje, gdy organizm nie wytwarza odpowiedniej ilości insuliny, aby regulować metabolizm cukru lub wykazuje zmniejszoną odpowiedź na insulinę w mięśniach i wątrobie. Cukrzycę postrzegano jako wadliwe działanie trzustki, w której produkowana jest insulina lub części ciała, w których hormon działa. Dr Silvia Vilares Conde z CEDOC-NOVA w Portugalii udowodniła, że kłębek szyjny zwykle uważany za czujnik tlenu, reguluje wrażliwość na insulinę w obwodowych obszarach ciała. Każda nieprawidłowość tego tworu o średnicy 4-6 mm może przyczyniać się do rozwoju cukrzycy. Nerw Heringa, który łączy się z kłębkiem szyjnym jest nadaktywny u zwierząt z cukrzycą typu 2.
Badania zespołu Conde wykazały, że przecięcie nerwu Heringa u szczurów z cukrzycą, a więc "odłączenie" tej części ciała od mózgu, przywraca wrażliwość na insulinę i tolerancję glukozy.
Naukowcy zwracają uwagę, że jest to drastyczna metoda, której konsekwencje mogą być poważne. Nerw pomaga organizmowi rozpoznawać niedobór tlenu i w odpowiedzi uruchamia szybszy oddech. Mniej radykalne podejście polega na zastosowaniu elektrod do obniżenia aktywności nerwu. Stymulacja elektryczna na częstotliwościach kilohercowych nie tylko zmniejszaj objawy cukrzycy typu 2, ale sprawia, że proces ten jest odwracalny, gdy stymulacja ustała.
- Te badania otwierają drzwi do opracowania nowych leków na cukrzycę typu 2, które zapewnią długoterminowe leczenie choroby o znikomych skutkach ubocznych - powiedziała dr Conde.
Póki co, nie wiadomo, czy podobna terapia byłaby skuteczna także u ludzi.
