Starszy znaczy szczęśliwszy

Ludzie w podeszłym wieku więcej uwagi poświęcają twarzom wesołym niż smutnym, a także sytuacjom pozytywnym, a nie negatywnym i lepiej je zapamiętują. Poszukują okoliczności, które mogłyby poprawić im humor, a unikają ludzi, którzy byliby w stanie obniżyć ich nastrój. Lepiej radzą sobie z przechodzeniem do porządku dziennego nad niepowodzeniami, zawodami. Chętniej porzucają niemożliwe do osiągnięcia cele na rzecz lepszego samopoczucia.

Badacze zdemaskowali strategie, stosowane przez ludzi starszych w celu zachowania pozytywnego nastawienia, ale nikt nie stworzył jednolitej teorii, która wyjaśniałaby te zjawiska.

- Jest wiele dobrych teorii, które tłumaczą różnice w poczuciu szczęścia w zależności od wieku, ale większość badań nie dostarcza bezpośrednich dowodów, potwierdzających hipotezy - mówi psycholog Derek M. Isaacowitz z Northeastern University.

Część naukowców wiąże szczęście ludzi w zaawansowanym wieku z funkcjonowaniem procesów poznawczych, czyli właśnie ze skupianiem uwagi na pozytywnych wydarzeniach, a odsuwaniem od siebie negatywnych sytuacji.

Problem stanowią sprzeczności, które pojawiają się w niektórych badaniach. Część z nich stanowi dowód na to, że za poprawę humoru odpowiadają pozytywne zdarzenia, inne przekonują, że polepszenie nastroju może być wynikiem porównania własnego życia z gorszą sytuacją innych ludzi.

Podczas, gdy część badaczy twierdzi, że wysoki wynik w testach poznawczych jest związany ze zdolnością do poprawy nastroju, inni argumentują, że poczucie szczęścia w późniejszym życiu jest związane z ubytkami poznawczymi, co zmusza ludzi starszych do skupiania się na prostszych, pozytywniejszych myślach.

- Możemy stwierdzić, że zwykle ludzie w podeszłym wieku są szczęśliwsi niż przeciętny człowiek, ale wciąż chcielibyśmy dowiedzieć się w jakich sytuacjach konkretna strategia sprawia, że konkretna osoba o specyficznych właściwościach czuje się lepiej - dodaje Isaacowitz.

PAP - Nauka w Polsce