Nikon Coolpix P100 - superzoom klasyczny

Sercem Coolpixa P100 jest 10 megapikselowa matryca CMOS o wymiarach 1/2,3 cala. Sensor aparatu wyposażony został w obowiązkowy w tego typu konstrukcjach system podwójnej stabilizacji VR, a za przetwarzanie obrazu odpowiada procesor Expeed. Gigantyczny obiektyw cyfrówki z 26-krotnym zoomem optycznym i jasnością f/2,8 - 5 pokrywa zakres ogniskowych będący odpowiednikiem 26 - 678 mm w małym obrazku. Nie jest to może najlepszy wynik w tej klasie sprzętu (rekordowe konstrukcje konkurencji mogą się pochwalić zoomem nawet 30-krotnym), ale za to Nikon wyposażył swój aparat w rozwiązania, mające niwelować typowe w wielkich zoomach wady optyczne. Z problemem aberracji chromatycznej mają sobie poradzić soczewki ze szkła ED, a software aparatu usuwać ma dystorsje. Czy jednak Coolpix P100 naprawdę potrafi czymś zaskoczyć?

Budowa aparatu

Konstrukcja Coolpixa P100 jest typowa dla kompaktowych superzoomów. Aparat posiada duży, wyraźnie wysunięty obiektyw i profilowany grip z głębokim, ułatwiającym chwyt wcięciem. Nic niezwykłego. Bardzo klasyczny jest również układ przycisków sterujących aparatu. Z przodu obudowy umieszczono wyłącznie klawisz podnoszenia lampy błyskowej, natomiast pozostałe przyciski znajdziemy na górnym panelu oraz na "plecach aparatu".

Włącznik zasilania, spust migawki, dźwignia regulacji zoomu oraz tarcza trybów znajdują się u góry gripu. Z tyłu obudowy, po lewej stronie wizjera, umieszczono klawisz oznaczony jako "monitor". Odpowiada on za przełączanie podglądu kadru między wizjerem i głównym wyświetlaczem aparatu. Z prawej strony znajdziemy z kolei: przycisk DISPLAY (zmiana układu informacji wyświetlanych na ekranie/w wizjerze), przełącznik trybu nagrywania wraz z włącznikiem filmowania oraz pokrętło regulacyjne. Nieco niżej, w kolumnie na prawo od ekranu, znajdują się natomiast: wielofunkcyjny przycisk nawigacyjny (z klawiszami: trybu lampy błyskowej, kompensacji ekspozycji, trybu makro i samowyzwalacza), przycisk podglądu zdjęć oraz klawisze menu i kosza.

Wszystkie złącza aparatu (USB/audio-wideo i miniHDMI) umieszczone zostały pod klapką po lewej stronie korpusu. Akumulator cyfrówki instalowany jest, tradycyjnie, w komorze u podstawy gripu. W tym samym miejscu znajduje się również slot kart pamięci. Ciekawostką jest jednak to, że do ładowanie cyfrówki nie będziemy potrzebować zewnętrznej ładowarki, a przewodu USB, podłączanego do komputera lub - przy pomocy specjalnego adaptera - bezpośrednio do zasilania sieciowego.

Generalnie, Coolpix P100 wykonany został solidnie, a układ przycisków sterujących jest bardzo ergonomiczny i umożliwia łatwą, szybką obsługę. Poważne zastrzeżenia można mieć jednak do jakości materiału, z którego zbudowano cyfrówkę. Obudowa aparatu razi bowiem swoją "plastikowością" i robi mało estetyczne wrażenie.

Najważniejsze funkcje

Nikon Coolpix P100 jest klasycznym aparatem kompaktowym, wyposażonym w dość standardowy dla tej klasy urządzeń zestaw funkcji. Cyfrówka pozwala na fotografowanie w trybach: automatycznym, trybach PASM, automatycznego wyboru programu tematycznego, trybie sport (zdjęcia ciągłe), trybie inteligentnego portretu lub śledzenia obiektów w ruchu. Istnieje także możliwość zaprogramowania trybu własnego oraz skorzystania z jednego z programów tematycznych, których lista obejmuje opcje: portret, krajobraz, nocny portret, przyjęcie/wnętrza, plaża/śnieg, zachód słońca, zmierzch/świt, nocny krajobraz, makro, żywność, muzeum, sztuczne ognie, kopiowanie, zdjęcia pod światło, zdjęcia HDR z tylnym podświetleniem i panorama.

Czułość matrycy regulowana może w zakresie od 160 do 3200 ISO, a zakres czasów migawki wynosi - w zależności od trybu - od 1/8000 do 8 sekund. Korekty ekspozycji dokonać możemy w zakresie od -2 do +2 z krokiem co 1/3 EV, natomiast opcje pomiaru światła to: pomiar matrycowy, centralny, punktowy oraz punktowy, mierzony w polu ostrości autofokusa. Aparat może wykonywać zdjęcia seryjne z szybkością - zależnie od trybu - do 10 kl./sek. Wspomniany już tryb "sport" umożliwia natomiast rejestrowanie nawet 120 kl./sek., ale przy rozdzielczości ograniczonej do 1 megapiksela. Autofokus aparatu pozwala na ustawie ostrości w trybie pojedynczym, ciągłym lub wykrywania twarzy. Ostrość może być też ustawiona manualnie, a pola ostrości wybierane są automatycznie, w trybie ręcznym lub na środku kadru.

Opcje balansu bieli obejmują ustawienia: auto, światło dzienne, chmury, światło żarowe i jarzeniowe i lampa błyskowa. Temperaturę barwową zdjęć będziemy mogli także określić samodzielnie, według wzorca. Dodatkowym narzędziem pozwalającym wpływać na barwę zdjęć jest też zestaw trybów kolorystycznych, obejmujący ustawienia: normalne, bardziej miękkie, żywe, bardziej żywe, portretowe, czarno białe lub własne. Gdy zajdzie potrzeba doświetlania zdjęć, z pomocą przyjdzie nam wbudowana w aparat lampa błyskowa. Flesz pracować może w trybach: automatycznym, automatyki z redukcją czerwonych oczu, błysku wymuszonego, synchronizacji z długimi czasami i synchronizacji na drugą kurtynę migawki.

Zdjęcia zrobione Coolpixem P100 zapisać można wyłącznie jako pliki JPEG, a ich rozdzielczość wynosić może: 3648 x 2736, 3648 x 2432, 3548 x 2016, 3264 x 2448, 2736 x 2736, 2592 x 1944, 2048 x 1536, 1600 x 1200, 1280 x 960, 1024 x 768 i 640 x 480 pikseli. Aparat zapisuje również filmy wideo w rozdzielczości 1920 x 1080 (Full HD), 1280 x 720 (HD), 640 x 480 (VGA) i 320 x 240 (QVGA). Prędkość zapisu wynosi w ich przypadku 30 kl./sek., ale Coolpixa P100 wyposażono również w funkcję rejestrowania "filmów szybkich". Przy materiałach Full HD prędkość zapisu wynosi 15 kl./sek., a dla filmów HD, VGA i QVGA odpowiednio - 60, 120 i 240 kl./sek.

Wizjer i wyświetlacz

Kadrowanie w Coolpixie P100 możliwe jest dzięki uchylnemu, 3-calowemu ekranowi LCD o rozdzielczości 460 tys. punktów lub dzięki elektronicznemu wizjerowi. Ten ostatni ma rozmiar 0,24 cala, rozdzielczość 230 tys. punktów i pokrywa 97 proc. powierzchni kadru. Układ informacji wyświetlanych na ekranie i w wizjerze jest oczywiście identyczny, a ilustruje go poniższy schemat:

Wybranym, najważniejszym oznaczeniom odpowiadają wskazania: 1) Tryb fotografowania 2) Tryb ustawiania ostrości 3) Wskaźnik zoomu 4) Wskaźnik ostrości 5) Wskaźnik AE/AF-L 6) Wskaźnik lampy błyskowej 7) Tryb lampy błyskowej 8) Kompensacja błysku 9) Wskaźnik stanu akumulatora 10) Wykrywanie ruchu 11) Redukcja drgań w trybie zdjęć 12) Redukcja drgań w trybie wideo 13) Redukcja szumów 14) Redukcja dystorsji 15) Funkcja D-Lighting 16) Redukcja szumu wiatru 19) Data 20) Opcje filmów 21) Opcje filmów HS 22) Rozmiar zdjęcia 23) Liczba pozostałych zdjęć (a), długość filmu (b) 25) Jakość zdjęcia 26) Przysłona 27) Pole ostrości (środek) 28) Pole ostrości (auto) 29) Pole ostrości (wykrywanie twarzy) 30) Pole ostrości (wykrywanie obiektów w ruchu) 31) Czas migawki 32) Wskaźnik ekspozycji 33) Czułość 34) Kompensacja ekspozycji 40) Balans bieli 41) Samowyzwalacz 42) Braketing 43) Zdjęcia seryjne 44) Tryb szybki 45) Obszar pomiaru punktowego 46) Obszar centralny.

Menu aparatu

Główne menu P100 podzielone zostało na cztery zakładki: Menu fotografowania, Menu filmowania, Menu odtwarzania i Ustawienia. Lista ustawień znajdujących się w poszczególnych zakładkach przedstawia się następująco:

Menu fotografowania - tu znajdziemy ustawienia: jakości i rozmiaru zdjęć, trybu kolorystycznego zdjęć, balansu bieli, czułości, pomiaru światła, zdjęć seryjnych, autobraketingu, trybu autofokusa i pól ostrości, kompensacji błysku, redukcji szumów, redukcji zniekształceń optycznych obiektywu, optymalizatora D-Ligting.

Menu filmowania - jak sama nazwa wskazuje odpowiada ono za ustawienia związane z funkcją nagrywania wideo. W zakładce tej regulować można: rozdzielczość filmów, prędkość nagrywania "filmów szybkich", tryb autofokusa przy nagrywaniu filmów, redukcję drgań w trybie nagrywania, redukcję szumu wiatru w tle.

Menu odtwarzania - to typowe dla cyfrówek Nikona menu retuszu, w którym będziemy mogli skorzystać z: funkcji szybkiego retuszu, optymalizatora D-Lighting czy funkcji "miękkiego odcienia skóry". W tym samym miejscu będziemy mogli także: regulować ustawienia wydruku i opcje pokazu slajdów, usuwać, zabezpieczać i ukrywać zdjęcia, tworzyć miniatury, kopiować zdjęcia i dodawać do nich ramkę.

Ustawienia- w tej zakładce, oprócz standardowych ustawień, takich jak np. jasność wyświetlacza, data, język czy dźwięki aparatu, będziemy mogli także regulować: działanie zoomu cyfrowego, funkcję redukcji czerwonych oczu, funkcję wykrywania ruchu, wspomaganie autofokusa czy działanie stabilizacji obrazu. Menu aparatu ma przejrzystą, logiczną strukturę. Nawigacja w nim jest łatwa i umożliwia sprawną zmianę poszczególnych ustawień.

Podsumowanie - fotografowanie i jakość zdjęć

Nikon Coolpix P100 jest aparatem udanym, ale również całkiem przeciętnym. Ciężko w nim znaleźć jakiekolwiek rewolucyjne rozwiązania, które wyróżniałyby go na tle konkurencji, nie ma też powodu, by specjalnie go krytykować. Ot, kolejny, standardowy superzoom.

Cieszy, że aparat wyposażony został w matrycę CMOS o rozsądnej rozdzielczości, dobrze też, że posiada praktyczny, ruchomy wyświetlacz. Punkty można przyznać cyfrówce także za takie funkcje, jak np.: tryb nagrywania filmów szybkich, tryb zdjęć panoramicznych czy HDR, ale przecież tego typu opcje nie są już w kompaktach niczym niezwykłym.

Pochwały należą się Nikonowi wreszcie za rozwiązania służące korekcji zniekształceń optycznych, ale i w tym przypadku ciężko stwierdzić, aby radykalnie poprawiały one jakość obrazu. Obiektyw Coolpixa P100 dobrze rysuje przy szerokim kącie, lecz wraz ze zwiększaniem ogniskowej jakość obrazu spada w sposób typowy dla superzoomów. Podobnie jest z autofokusem: przy krótkiej ogniskowej radzi sobie całkiem dobrze, ale im większa wartość zoomu, tym problemy z ustawianiem ostrości coraz większe.

Zdjęcia wykonane Coolpixem P100 są poprawnej jakości, charakteryzują się wiernym odwzorowaniem kolorów (choć problemy miewają niektóre z ustawień balansu bieli). Co ciekawe, w aparacie zawsze uruchomiony jest system automatycznego odszumiania, który wyraźnie przekształca fotografie. Dzięki temu ziarno na zdjęciach wykonanych przy wysokich czułościach jest bardzo delikatne, ale nie udało się już uniknąć typowych dla wysokiego ISO plam i przebarwień.

Reasumując: średnia krajowa. Coolpix P100, jak większość aparatów jego klasy, z pewnością pozwoli na zrobienie przyzwoitych zdjęć, a dzięki swej bogatej funkcjonalności i dużemu zakresowi ogniskowych jest również konstrukcją bardzo uniwersalną. I to właśnie uniwersalność jest chyba (pomijając marketingowy sukces hasła "duży zoom") źródłem sukcesu superzoomów. Nie inaczej jest z P100. Aparat daje spore możliwości za w miarę rozsądne pieniądze i w pełni zaspokaja potrzeby bardziej zaawansowanych fotoamatorów, dla których jest przeznaczony. Czego chcieć więcej...

Nikon Coolpx P100, specyfikacja techniczna:

Matryca: sensor CMOS o rozdzielczości 10 Mpix i rozmiarze rozmiar 1/2,3"

Obiektyw: Nikkor 4,6 - 120 mm (odpowiednik 26 - 678 mm), f/2.8 - 5.6

Wyświetlacz: odchylany TFT LCD, 3", rozdzielczość 460 000 tys. pikseli,

Czułość: ISO 3200

Pamięć: karty SD/SDHC, 43 MB pamięci wewnętrznej

Zasilanie: akumulator litowo-jonowy EN-EL5, pojemność 1100 mAh

Wymiary/waga: 114,4 x 82,7 x 98,6 mm/446 g

Plusy:

- dobra jakość zdjęć

- duża uniwersalność i funkcjonalność

Minusy:

- niska jakość tworzywa, którym pokryto obudowę

- problemy z balansem bieli