Sony Alfa 350 - kadrowanie inaczej

Najnowszy model amatorskiej lustrzanki Sony dysponuje matrycą CCD (23,5 x 15,7 mm) o rozdzielczości 14,2 megapikseli, posiada 9-punktowy autofokus z centralnym czujnikiem krzyżowym i może się pochwalić zakresem czasów otwarcia migawki wynoszącym od 1/4000 do 30 s.

Aparat posiada system stabilizacji obrazu Super Steady Shot, system ochrony przed kurzem i współpracuje z obiektywami systemu Alfa oraz optyką Minolta i Konica Minolta z mocowaniem typu A. Tym, co jednak zdecydowanie najbardziej wyróżnia testowany model jest zastosowanie w nim systemu Live View, który (w połączeniu z uchylnym ekranem) pozwala fotografującemu na kadrowanie zdjęć przy pomocy wyświetlacza LCD niczym w aparacie kompaktowym.

Działanie najnowszej Alfy mogliśmy sprawdzić podczas warsztatów fotograficznych zorganizowanych przez firmę Sony na Kubie. Podczas testów posłużyliśmy się standardowym obiektywem DT 18 - 70 mm (F 3.5 - 5,6).

Budowa i funkcje

Z przodu korpusu A 350 (na lewo od mocowania obiektywu) umieszczono przełącznik trybu ostrości auto/manualfokus i przycisk podnoszenia lampy błyskowej.

Na górnym panelu aparatu znajdują się (patrząc od lewej): pokrętło nastaw, przełącznik LIVE VIEW/OVF (umożliwia on uruchomienie funkcji kadrowania przy pomocy wyświetlacza LCD lub przełączenie aparatu w tryb tradycyjnego fotografowania przy użyciu wizjera), przycisk wyboru trybu pracy (zdjęcia pojedyncze, seryjne, samowyzwalacz - 2 lub 10 s, zdjęcia pojedyncze lub seryjne z autobraketingiem - krok 0,3 albo 0,7 Ev i seryjne z braketingiem balansu bieli) oraz klawisz regulacji czułości (ISO auto, 100, 200, 400, 800, 1600, 3200). W gripie aparatu umieszczono klasycznie - spust migawki i pokrętło regulacyjne odpowiadające za ustawienia czasu migawki lub wartości przysłony.

Wspomniane wcześniej pokrętło nastaw umożliwia wybór spośród standardowych trybów: automatycznego, automatyki programowej (P), priorytetu przysłony (A) lub czasu otwarcia migawki (T), nastaw manualnych (M) oraz długiej ekspozycji (tryb ten oznaczony jako B - BULB - dostępny jest przy ustawieniach ręcznych i aktywować można go przekręcając w lewo pokrętło regulacyjne przy spuście migawki). Omawiane pokrętło nastaw uruchamia także programy tematyczne A350 (portret, krajobraz, makro, sport, zachód słońca, widok nocny) oraz tryb fotografowania z wyłączoną lampą błyskową.

Na tylnej ścianie korpusu (powyżej wyświetlacza) znajdują się: włącznik główny aparatu, przycisk kompensacji ekspozycji (regulacja w zakresie od -2 do +2 z krokiem 1/3 Ev), klawisz blokady ostrości i przycisk "inteligentnego teleobiektywu". Ta ostatnia funkcja, stanowiąca w istocie rodzaj cyfrowego zoomu, dostępna jest tylko podczas fotografowania w trybie Live View i sprowadza się do powiększania środkowej części kadru w skali x 1,4 lub x 4.

W kolumnie po lewej stronie ekranu umieszczono kolejno przyciski odpowiadające za: dostęp do menu głównego, wyświetlanie informacji o aktualnych ustawieniach lub właściwościach zdjęcia (klawisz DISPLAY), usuwanie i podgląd obrazów. Z prawej strony wyświetlacza znajdują się natomiast: przycisk menu podręcznego (Fn), klawisz nawigacyjny z przyciskiem zatwierdzania wyboru oraz przełącznik uruchamiający system stabilizacji obrazu Super Steady Shot.

Menu podręczne umożliwia dostęp do ustawień: lampy błyskowej (błysk automatyczny, wymuszony, synchronizacja z długimi czasami, błysk zamykający - flesh błyska przed zakończeniem naświetlania zawsze, gdy lampa jest uniesiona; błysk bezprzewodowy, lampa wyłączona), pomiaru światła (wielopunktowy, centralnie ważony, punktowy), trybu autofokusa (automatyczny, pojedynczy, ciągły) i obszaru jego działania (szeroki - aparat wybiera, którego z pól AF użyje do ustawienia ostrości; punktowy lub lokalny - umożliwia samodzielny wybór obszaru ostrości), balansu bieli i funkcji optymalizatora D-Range, którego zadaniem jest zmniejszanie kontrastu między obszarami światła i cienia (optymalizator wyłączony, standardowy - aparat tłumi kontrasty w obrębie całego obrazu lub zaawansowany - optymalizacja następuje po wcześniejszym podziale kadru na mniejsze obszary).

W przypadku regulacji balansu bieli, A350 pozwala nam wybrać, oprócz opcji automatycznej, także ustawienia: światło dzienne, cień, chmury, żarówki, świetlówki i lampa błyskowa (opcje te mogą być dodatkowo regulowane w zakresie od -3 do +3) oraz ustawić balans według temperatury barwowej lub wartości kolorowego filtru.

Analizując budowę testowanego aparatu, trzeba jeszcze wspomnieć o takich podstawowych elementach jego konstrukcji jak: gniazdo zasilacza i wężyka spustu migawki (lewa strona korpusu) , slot kart pamięci CF (prawy bok) czy komora akumulatora (podstawa korpusu). W tym miejscu warto zwrócić uwagę na dwa aspekty obsługi nowej lustrzanki Sony. Pierwszym z nich jest niestety szybkie zużywanie akumulatora, drugim - nietypowe usytuowanie złącza USB. To ostatnie znajduje się bowiem tuż obok gniazda kart pamięci, przez co osoby przyzwyczajone do aparatów, w których wszystkie złącza umieszczono w jednym miejscu mogą się trochę niecierpliwić nim uda im się odszukać omawiane wyjście.

Generalnie korpus najnowszej Alfy wykonany jest jednak bardzo solidnie, a dobrze wyprofilowany grip zapewnia pewny chwyt aparatu. Czytelny i prosty w użyciu jest też rozkład wszystkich najważniejszych przycisków sterujących urządzenia. Więcej zastrzeżeń można mieć natomiast do jakości i estetyki tworzywa, z jakiego wykonano aparat.

Wizjer i wyświetlacz LCD

Testowany model wyposażono w czujniki, które wyłączają ekran LCD, gdy tylko zbliżymy oko do wizjera i aktywują w tym samym momencie funkcję Eye ? Start AF - zbliżenie oka do aparatu uruchamia autofokus.

Podczas fotografowania, w wizjerze aparatu dostępne są m.in. informacje o parametrach pracy systemu AF (aktywne pole ostrości podświetlane jest na czerwono), trybie pracy lampy, czasie otwarcia migawki, wartości przysłony, ekspozycji, formacie obrazu czy liczbie pozostałych zdjęć. Kadrowanie przy pomocy wizjera na ogół nie powinno nastręczać większych kłopotów, ale sposób wyprofilowania osłaniającej go muszli może niestety czasem utrudniać objęcie wzrokiem całości kadru.

Funkcję głównego wyświetlacza A350 pełni uchylny, 2,7 - calowy ekran LCD o rozdzielczości 230 tys pikseli. Prezentowane na nim informacje są podczas robienia zdjęć wyświetlane w dwóch wariantach: podstawowym i poszerzonym. W pierwszym przypadku, na ekranie odczytamy dane dotyczące: trybu fotografowania (P, T, M etc.), czasu migawki, przysłony, ustawień lampy, kompensacji ekspozycji, czułości, trybu pracy (zdjęcia pojedyncze, seryjne etc.), parametrów AF, ustawień optymalizatora D-Range, mocy akumulatora, jakości i rozmiaru obrazu oraz pozostałej liczby zdjęć.

Widok poszerzony (uruchamiany po wciśnięciu klawisza DISPLAY) obejmuje dodatkowo informacje o: trybie ostrości i pomiaru światła, balansie bieli i ustawieniach "strefy twórczej" (będzie o niej mowa w dalszej części testu).

Korzystając z ekranu w trybie podglądu zdjęć będziemy mogli uzyskać dla każdego z obrazów podstawowe dane dotyczące: jakości, formatu i rozmiaru zdjęcia, czasu migawki, przysłony czy czułości. Kolejne naciśnięcie klawisza DISPLAY wyświetli na monitorze także informacje na temat trybu fotografowania, ekspozycji, ustawień lampy, pomiaru ostrości czy balansu bieli oraz histogram zdjęcia.

Najciekawiej ekran A350 prezentuje się jednak podczas fotografowania z wykorzystaniem funkcji Live View. W trybie tym, na wyświetlaczu widoczny jest (niczym w aparacie kompaktowym) obszar działania AF (punkty ostrości podświetlane są na zielono), czas migawki, wartość przysłony i ekspozycji oraz (znów musimy nacisnąć DISPLAY) histogram. Ten ostatni w trybie Live View nie wskazuje już, rzecz jasna, naświetlenia zdjęcia, a jedynie luminację sceny, która znajduje się aktualnie w kadrze.

Dzięki zastosowaniu w nowej Alfie ruchomego ekranu (wyświetlacz można odchylać w dwóch kierunkach) aparat może znacznie ułatwić kadrowanie obiektów znajdujących się nisko przy podłożu lub fotografowanie znad głowy.

Korzystając z systemu Live View napotkamy jednak niekiedy na poważne trudności. Duże zastrzeżenia można mieć bowiem do czytelności wyświetlacza, który czasami (np. w intensywnym świetle słonecznym) okazuje się całkowicie bezużyteczny. Problematyczne (lub zwyczajnie niewygodne) może się też okazać kadrowanie przy pomocy ekranu, jeśli zdecydujemy się na wyposażenie naszej Alfy w większy i cięższy od standardowego obiektyw... Wtedy na szczęście poratować nas może tradycyjny wizjer.

Zastosowanie przez Sony funkcji podglądu na żywo podyktowane było jednak, jak się zdaje, w dużej mierze względami marketingowymi i miało raczej na celu zachęcenie do zakupu A350 wszystkich tych, którzy postanowili "przesiąść się" z kompaktu na coraz modniejszą lustrzankę i nie mają zbytniego zamiaru odzwyczajać się od kadrowania przy pomocy wyświetlacza LCD.

Menu

Główne menu A350 zbliżone jest swoim układem do rozwiązania zastosowanego w pozostałych modelach systemu Alfa. Najważniejsze dla fotografującego ustawienia dostępne są w zakładce "menu nagrywania" i obejmują: regulację rozmiaru i formatu obrazu (4592 x 3056, 3408 x 2272, 2288 x 1280 - w formacie 3:2 lub 4592 x 2576, 3408 x 1920, 2288 x 1280 - w formacie 16:9), określenie jego jakości (JPEG - Standard lub Fine, RAW + JPEG, RAW), regulację błysku (błysk ADI - określany na podstawie przedbłysku i ustawionej ostrości lub przedbłysk TTL - natężenie błysku określane wyłącznie dzięki danym uzyskanym z przedbłysku) i jego siły (korekcja flasha w skali od -2 do +2 ze zmianą co 1/3).

Do tego dochodzi jeszcze możliwość uruchomienia wspomagania AF i systemu redukcji szumów (dla długich czasów naświetlania lub wysokiej czułości).

Z omawianego poziomu menu wybrać można także ustawienia "strefy twórczej" aparatu. W jej skład wchodzą style kolorystyczne obrazów dostosowane do określonych warunków: standard, intensywny (zwiększony kontrast i nasycenie), portret (koloru skóry), krajobraz (podkreślenie nasycenia, kontrastu i ostrości), widok nocny (kontrast zmniejszony), zachód słońca, czarno - biały i Adobe RGB (zdjęcia w przestrzeni barw RGB). Dla ustawień: standard, intensywny, portert, krajobraz, widok nocny, zachód słońca i Adobe RGB, dodatkowo możliwa jest również ręczna regulacja (w skali od -3 do +3) parametrów takich jak: kontrast, nasycenie i ostrość.

Fotografowanie i jakość zdjęć

Fotografując testowanym aparatem możemy przekonać się, że system autofokus w A350 (chwalony przez Sony przede wszystkim za swą szybkość) na ogół rzeczywiście działa bardzo sprawnie. Czasami zdarzają się jednak momenty, kiedy bez żadnej wyraźnej przyczyny AF zwalnia i zaczyna "męczyć się" z ustawieniem ostrości. Pół biedy, kiedy problem pojawia się przy słabym świetle. Gorzej, gdy automatyka ostrości zawodzi w całkiem dobrych warunkach oświetleniowych.

Jakość zdjęć wykonanych najnowszą lustrzanką Sony jest typowa dla obrazów uzyskanych aparatami systemu Alfa. Fotografiom należy się duże uznanie za ich kolorystykę - reprodukowane barwy są naturalne, nasycone i charakteryzują się stosunkowo płynnymi przejściami tonalnymi. Słabością zdjęć jest natomiast wysoki poziom szumów występujący przy dużych wartościach czułości ISO. Problem ten był wyraźny już we wcześniejszych modelach lustrzanek Sony i nie inaczej jest także w A350.

Zaletą najnowszej Alfy, która jest w końcu aparatem amatorskim, jest jednak duża liczba ustawień idąca w parze z prostotą obsługi. Możliwości A350 powinny pod tym względem całkowicie zaspokoić potrzeby także bardziej ambitnych miłośników fotografii i przynajmniej częściowo zrekompensować niedoskonałości aparatu.

Sony Alfa 350, specyfikacja techniczna:

Matryca: CCD, 14,2 megapikseli

Mocowanie obiektywu: Mocowanie Sony Alfa lub mocowanie typu A Minolta i Konica Minolta

Wyświetlacz: uchylny ekran LCD 2,7" (230 tys pikseli)

Czas otwarcia migawki: 1/4000 - 30 s

Czułość: ISO 3200

Pamięć: karty CF

Zasilanie: akumulator NP-FM500H

Wymiary: 130,8/98,5/74,7 mm

 PLUSY:

+ solidne wykonanie

+duża liczba funkcji

+prostota obsługi

+ uchylny ekran

MINUSY:

-  wysoki poziom szumów

- często nieczytelny ekran LCD

- jakość wykończenia