Gigantyczny tunel magnetyczny otacza nasz Układ Słoneczny

Jedno z niewątpliwie najciekawszych w ostatnim czasie badań dotyczących Układu Słonecznego, zostało właśnie opublikowane na łamach prestiżowego The Astrophysical Journal. Jennifer West z Dunlap Institute for Astronomy & Astrophysics przedstawiła tam mocne argumenty świadczące o tym, że dwie jasne struktury, które widoczne są po przeciwnych stronach nieba są w rzeczywistości ze sobą połączone z włókien przypominających liny.

Co niesamowite, tworzą one gigantyczny tunel magnetyczny, który otacza cały Układ Słoneczny. Niestety, nieuzbrojonym okiem nie mamy żadnych szans go zobaczyć, ale w falach radiowych ujawnia się on jako gigantyczna struktura.

Jennifer West tłumaczy, że struktura ta łączy dwa główne punkty na niebie: Północna Ostroga Polarna (North Polar Spur) i Region Wachlarza (Fan Regio) za pomocą włókien magnetycznych. Chociaż te regiony znane są nam od lat sześćdziesiątych ubiegłego wieku, to jednak dopiero teraz, dzięki West, może udać się nam je połączyć w jedną całość i zrozumieć ich istotę istnienia.

West zastanawiała się nad istnieniem tej struktury od przeszło 15 lat, czyli od chwili, gdy zobaczyła mapę radiową nieba. Jej koledzy przygotowali symulację komputerową, w której wykorzystano dane pozyskane z radioteleskopów. Modelowanie pokazało, że zbudowane z naładowanych cząstek i pola magnetycznego struktury mają kształt długich lin. Znajdują się one ok. 350 lat świetlnych od nas i mają ok. 1000 lat świetlnych długości.

Na razie uczeni z University of Toronto nie rozumieją, jaką rolę odgrywa ten tunel magnetyczny w funkcjonowaniu naszego Układu Słonecznego i całej Drogi Mlecznej, ale West przyznała, że "Pola magnetyczne nie istnieją w izolacji", dlatego jej zespół musi teraz prowadzić dalsze badania, by ustalić, "jak te pola łączą się zarówno z galaktycznym polem magnetycznym o większej skali, jak i z mniejszymi polami magnetycznymi naszego Słońca i Ziemi".