Naukowcy dokonali czegoś takiego pierwszy raz
Naukowcom po raz pierwszy udało się stworzyć dokładną mapę heliosfery, czyli bańki ochronnej rozciągającej się wokół Słońca. Chroni ona Ziemię przed szkodliwym promieniowaniem kosmicznym, więc poznanie jej granic jest kluczowe.
Tworząc mapę heliosfery, naukowcy zyskują lepsze zrozumienie tego, jak oddziałują na siebie wiatry słoneczne i międzygwiezdne. Dan Reisenfeld z Narodowego Laboratorium Alamos jest głównym autorem pracy i mówi, że modele fizyczne teoretyzowały na temat tej granicy od lat. Teraz po raz pierwszy zmierzono tę granicę i stworzono trójwymiarową mapę heliosfery.
Zespół Reisenfelda wykorzystał dane zebrane przez orbitującego wokół Ziemi satelitę NASA Interstellar Boundary Explorer (IBEX), który wykrywa cząstki pochodzące z heliosfery, czyli warstwy granicznej między Układem Słonecznym a przestrzenią międzygwiezdną. Naukowcy zmapowali krawędź tej strefy, która jest obszarem zwanym heliopauzą.
W tym regionie wiatr słoneczny wypychający w przestrzeń międzygwiezdną zderza się z wiatrem międzygwiezdnym, napiera w kierunku Słońca. Pomiar wymagał użycia techniki, która jest podobna do tej, jaką stosują nietoperze przy użyciu sonaru.
Satelita IBEX dokonał pomiarów energetycznych neutralnych atomów powstałych w wyniku zderzeń cząstek wiatru słonecznego z cząstkami wiatru międzygwiezdnego. Naukowcy pracujący nad projektem twierdzą, że intensywność tego sygnału zależy od intensywności wiatru słonecznego, który uderza w heliosferę. Reisenfeld mówi, że "sygnał" wiatru słonecznego emanujący ze Słońca różni się siłą i tworzy unikalny wzór.
IBEX może zobaczyć ten wzór i powracający sygnał, ale potrzebuje od dwóch do sześciu lat, aby go odebrać. Różnica czasu jest sposobem, w jaki naukowcy określili odległość do regionu źródłowego energetycznych atomów neutralnych w danym kierunku. Dzięki temu zbudowano trójwymiarową mapę przy użyciu danych zebranych podczas pełnego cyklu słonecznego od 2009 do 2019 roku.
