Obserwacje dziwnego brązowego karła przyniosły coś wyjątkowego

Karły to jedne z ciekawszych obiektów astronomicznych. Plasują się one między gazowymi olbrzymami a gwiazdami. NASA przeprowadziła badania, które sugerują, że w galaktyce może być więcej takich obiektów niż wcześniej sądzono. Badanie dotyczyło obiektu o nazwie WISEA J153429.75-104303.3, który otrzymał przydomek "Wypadek" (ang. The Accident.). Naukowcy chcą wiedzieć, jak powstał ten brązowy karzeł.

Brązowe karły to ciekawe obiekty, którym brakuje masy do inicjacji fuzji jądrowej. Jak sama nazwa wskazuje, obiekt nazwany Wypadek został odkryty przez przypadek, po tym jak normalne metody poszukiwania przeoczyły go. Nie przypomina on innych 2000 brązowych karłów, które odkryto do tej pory.NASA twierdzi, że brązowe karły starzeją się, stygną, a ich jasność zmienia się w różnych długościach fal światła. Wypadek został odkryty przez sondę kosmiczną WISE, którą uruchomiono w 2009 roku. Większość energii emitowanej przez brązowego karła pochodzi z fal podczerwonych, które nie są widoczne dla ludzkiego oka. Naukowcy chcieli dowiedzieć się, dlaczego ten obiekt ma właściwości, które wydają się sobie przeczyć - wycelowali więc w niego naziemne teleskopy na Hawajach.Naukowcy próbowali ustalić, dlaczego Wypadek był tak niewyraźny i czy to dlatego, że znajdował się dalej od Ziemi niż się spodziewano. Pomiary odległości pozwoliły ustalić, że znajduje się ona około 50 lat świetlnych od nas i porusza się bardzo szybko, z prędkością ok. 800 tys. km/h. Jest to znacznie większa prędkość niż w przypadku innych brązowych karłów, o których wiadomo, że znajdują się w podobnej odległości od Ziemi. To odkrycie sugeruje, że jest on bardzo stary i prawdopodobnie został przyspieszony grawitacyjnie podczas spotkania z masywnymi obiektami, np. czarnymi dziurami.Ostatecznie naukowcy NASA ustalili, że właściwości Wypadku są prawdopodobnie spowodowane jego wiekiem. Obecnie uważają, że dziwny profil świetlny obiektu pasuje do bardzo starych brązowych karłów, które uformowały się, gdy galaktyka była uboga w węgiel, co oznacza, że obecnie w jej atmosferze znajduje się niewiele metanu.