27 tys. lat temu myśliwi z terenów Polski polowali na renifery w Czechach. Robili to celowo
Czy wiesz, jak wyglądały polowania ludzi 27 tysięcy lat temu? Jak się okazuje, nasi przodkowie z epoki lodowcowej znali strategię przetrwania, która była dużo bardziej przemyślana, niż mogłoby się wydawać.
Ponad 27 tys. lat temu, w późnym okresie kultury graweckiej, ludzie zamieszkujący obszar Europy Środkowej podejmowali dalekie wyprawy w poszukiwaniu doskonałych warunków łowieckich.
Wyniki badań prowadzonych przez archeologów z Uniwersytetu Exeter, we współpracy z naukowcami z całej Europy, wykazały jednak, że łowcy z kultury graweckiej nie śledzili wędrujących stad reniferów na długich dystansach, jak wcześniej sądzono. Zamiast tego, celowo wybierali zwierzęta, które przebywały w stałych miejscach, szczególnie u podnóży Gór Czesko-Morawskich.
Głównym okresem polowań była wczesna jesień - czas, w którym renifery dostarczały najwięcej wartościowych zasobów, a ich futra miały idealną długość, by wytwarzać z nich ciepłą odzież na zimę.
Gdzie dokonano odkrycia?
Odkrycia dokonano na stanowisku Lubná VI, położonym około 50 kilometrów na zachód od Pragi. Okolica ta wzbudza zainteresowanie archeologów już od lat 90. XIX wieku, jednak samo stanowisko zostało odkryte dopiero w 2006 roku.
Podczas wykopalisk z 2018 roku odnaleziono tam narzędzia kamienne, kości i dwa paleniska, które pozwoliły zidentyfikować pozostałości co najmniej siedmiu reniferów oraz innych zwierząt.
Badania radiowęglowe jednej z kości pozwoliły ustalić, że miejsce to było aktywnie wykorzystywane około 27,5 - 27,1 tys. lat temu. Co ciekawe, analiza narzędzi wykazała, że pochodzą one z obszaru odległego co najmniej o 120 kilometrów - prawdopodobnie z terenów dzisiejszej południowo-zachodniej Polski lub Saksonii.
Oznacza to, że nasi przodkowie byli doskonale zorganizowani logistycznie, przemieszczając się na duże odległości w poszukiwaniu najlepszych terenów łowieckich.
Badania zębów reniferów potwierdzają teorię
Naukowcy przeprowadzili również analizę zębów reniferów, wykorzystując metodę analizy chemicznej ich szkliwa, co dało im informacje o tym, gdzie zwierzęta przebywały.
Badania 21 zębów wykazały, że większość reniferów nie przemieszczała się na duże odległości, pozostając głównie w rejonie podnóży gór Czesko-Morawskich oraz na płaskich równinach czeskich. Tylko niewielka część populacji migrowała sezonowo między tymi dwoma obszarami.
Bardziej zaawansowane badania możliwe w przypadku trzech zwierząt, wskazały, że wszystkie zginęły w okresie jesiennym lub wczesnozimowym. Potwierdza to teorię, że jesień była optymalnym okresem polowań, kiedy zwierzęta były najbardziej wartościowe pod względem dostarczanych zasobów.
Przemyślana strategia przetrwania
Jak zauważa Dr Alex Pryor z Uniwersytetu Exeter, wyniki badań po raz pierwszy pokazują, że renifery zdołały dostosować się do warunków środkowoeuropejskiego środowiska, a ich łowcy doskonale to rozumieli.
Myśliwi z Lubná byli bardzo dobrze przygotowani na spotkanie z reniferami. Wyposażeni byli zarówno w wiedzę, jak i narzędzia potrzebne do przetworzenia mięsa i skór zwierząt. To dowód na to, że ich strategia łowiecka była dużo bardziej zaawansowana niż przypadkowe śledzenie zwierząt w trakcie migracji.
***
Bądź na bieżąco i zostań jednym z 90 tys. obserwujących nasz fanpage - polub Geekweek na Facebooku i komentuj tam nasze artykuły!
