Poszukiwacze odkryli wielki skarb. To trop zaginionej osady

Za pomocą detektorów metali dwójka pasjonatów historii mogła napisać nowy rozdział w historii Rumunii. Wiosną Dionisie-Aurel Moldovan i Sebastian-Adrian Zăhan prowadzili poszukiwania w pobliżu wsi Breaza w środkowej Rumunii. Udało im się wykryć kawałki pięknie wyglądającej biżuterii.

Skarb składa się z m.in. z okrągłej srebrnej bransoletki ozdobionej motywami roślinnymi, dwóch wiązanych fibul, mniejszej fibuli z czterema węzłami, łańcuszka na szyję z trzema wisiorkami przypominającymi gwoździe oraz pasa wykonanego z owalnych płytek. Wszystko waży lekko ponad pół kilograma.

Według wstępnych analiz znalezisko może stanowić przykład kultury jednego ze starożytnych ludów regionu Dacji. Cała biżuteria mogła należeć do wysoko postawionego przedstawiciela miejscowej arystokracji lub dworu władcy.

Urząd Gminy Breaza w oświadczeniu do odkrycia podał, że tak cenny skarb może być śladem stałej obecności ludzi w zamierzchłych czasach. Według pierwszych hipotez oznaczałoby to, że w regionie dzisiejszej wsi istniała starożytna osada lub fortyfikacja, o której wcześniej nie wspominały żadne kroniki.

Obecnie skarb znajduje się w Muzeum Okręgowym w Mureș, którego archeolodzy planują przeprowadzić badania i dokumentacja każdego elementu biżuterii. Jeżeli potwierdzona zostanie ich autentyczność, może to dać początek faktycznym poszukiwaniom pozostałości rzekomej osady w Breazie. To odkrycie może także dać nowe informacje o historycznym regionie Dacji.

Dacja była starożytnym regionem, który obejmował znaczną część dzisiejszej Rumunii. W I wieku p.n.e. obszar ten zamieszkiwali Dakowie. Byli oni znani ze swojego kunsztu rzemieślniczego, szczególnie w zakresie garncarstwa i tekstyliów. Dacja była też znana z bogatych zasobów mineralnych, zwłaszcza złota i srebra, co przyczyniło się do jej strategicznego znaczenia dla Imperium Rzymskiego. W 106 r. n.e. rzymski cesarz Trajan podbił Dację, tworząc z niej jedną z najważniejszych prowincji Cesarstwa.