Relikt starszy od piramid. Ujawnia sekrety sprzed 7 tys. lat
Naukowcy opublikowali nowe wyniki badań nad znalezionymi na Bliskim Wschodzie naczyniami z obecnymi w nich pozostałościami jedzenia. Odkrycie ujawnia sekrety kulinarne ludzi z epoki neolitu i ukazuje ich preferencje smakowe.
Smaczna i... starsza niż piramidy
Eksperci z Uniwersytetu La Sapienza w Rzymie i Uniwersytetu Autonomicznego w Barcelonie przeanalizowali tace ceramiczne znalezione na Bliskim Wschodzie na wykopaliskach archeologicznych Mezraa Teleilat, Akarçay Tepe i Tell Sabi Abyadi. Badano przede wszystkim obecne w nich pozostałości organiczne. Wyniki badań wskazały, że z naczyń korzystali ludzie żyjący w neolicie, a szykowane przez nich specjały, których resztki się zachowały, to m.in. chleb i focaccia.
To ciekawy - nie tylko z punktu widzenia nauki, ale i historii kulinariów - fakt. Naukowcy odkryli m.in. focaccię starszą niż piramidy, bo liczącą ok. 7 tys. lat (tace datowano na od 6400 do 5900 p.n.e.), która była w dodatku specjalnie doprawiona, aby zyskała lepszy smak. Nie tylko poszerza to naszą wiedzę o pochodzeniu przepisu na ten przysmak, ale i ujawnia sekrety kulinarne dawnych mieszkańców Bliskiego Wschodu - takie jak używane w kuchni składniki oraz naczynia.
Upodobania kulinarne ludzi z neolitu. Nowe ustalenia
Dzięki nowym badaniom stwierdzono, że społeczności rolnicze zamieszkujące Bliski Wschód w latach 7000–5000 p.n.e. najpewniej piekły i spożywały duże bochenki chleba i focaccię, które były doprawione składnikami pochodzenia zwierzęcego i roślinnego. Wskazuje to na fakt, że neolityczni mieszkańcy rejonu Żyznego Półksiężyca (inaczej Złotego Rogu, pasa ziemi o znaczącej żyzności, ciągnącego się od Egiptu po Mezopotamię) gustowali w smacznych specjałach i cieszyli się urozmaiconą dietą.
- Nasze badanie oferuje żywy obraz społeczności wykorzystujących uprawiane przez siebie zboża do przygotowywania chlebów i focaccii wzbogaconych różnymi składnikami i spożywanych wspólnie - wyjaśnia Sergio Taranto, główny autor badania.
Archeologia eksperymentalna wzbogaciła dotychczasową wiedzę
Odnalezione bardzo duże tace z resztkami jedzenia były wykonane z gliny wzmacnianej np. słomą. Te naczynia używane m.in. do wypieku chleba i focaccii wyróżniają się bardzo szeroką owalną podstawą i niskimi bokami. Naukowcy skłonili się ku eksperymentalnej archeologii i przetestowali prawdopodobne przepisy oraz naczynia służące dawnym mieszkańcom Bliskiego Wschodu do wypieku chleba i focaccii. Użyli replik wspomnianych tac i piekli focaccie doprawiane m.in. tłuszczem zwierzęcym. Od dawna wiadomo było, że były one używane przez społeczności żyjące w późnym neolicie w północnej Mezopotamii. Nowe badania wzbogacają wcześniejsze ustalenia.
- Analiza wskazująca na sposób wykorzystania tac, które zidentyfikowaliśmy, prowadzi nas do wniosku, że ta tradycja kulinarna z późnego neolitu rozwijała się przez około sześć wieków i była praktykowana na dużym obszarze Bliskiego Wschodu - wyjaśnił ekspert.
Wyniki badań nad wiekową focaccią i naczyniami służącymi do jej wypieku opublikowano na łamach czasopisma "Scientific Reports".
