Internet dla firmy - 6 ważnych informacji o sieci lokalnej LAN

Połączenie kablami odpowiedniej kategorii

Zanim przejdziemy do przełącznika, trzeba się zastanowić nad sposobem połączenia urządzeń IP. Serwery, drukarki, komputery, punkty dostępowe sieci Wi-Fi, kamery i telefony IP oraz routery internetowe muszą mieć połączenie z siecią lokalną,  bo inaczej nie będą w stanie komunikować się ze sobą nawzajem — zarówno w firmie, jak i poza nią.

Każde z tych urządzeń łączy się z siecią lokalną za pomocą kabla ethernetowego. Od roku 1991 powstały cztery generacje takich kabli miedzianych, oferujące coraz wyższą przepustowość i wydajność. Są to kable kategorii 5, 5e, 6 i 6a.

Pierwszym rozwiązaniem zapewniającym łączność na potrzeby telefonii IP były kable ethernetowe kategorii 5, jednak obecna infrastruktura kablowa korzysta często co najmniej z kategorii 6. Natomiast kategoria 6a zaspokoi nie tylko obecne, ale i przyszłe potrzeby firmy, umożliwiając dobrą obsługę aplikacji intensywnie przesyłających dane.

Sercem sieci jest przełącznik

Przełącznik stanowi samo serce sieci i łączy z nią wszystkie urządzenia IP. Przełączniki ethernetowe sieci lokalnej są na ogół projektowane do konfiguracji w standardowym formacie wieżowym (stakowalnym). Ponieważ mają standardową wysokość i szerokość, można je instalować w większości szaf i stelaży.

Mniejsze firmy mogą wybrać model przełącznika o połowie szerokości jednostki standardowej. Jeśli nie ma na niego wolnej wnęki, taki przełącznik można ustawić po prostu pod biurkiem. Tam, gdzie jest to konieczne, można nawet skorzystać z modelu bez wentylatora, który zapewnia cichą pracę. Jest to idealne rozwiązanie do małego biura.

Różne przełączniki oferują różną liczbę portów (co decyduje o liczbie połączeń dostępnych na przełączniku). Typowe konfiguracje obejmują 12, 24 i 48 portów. Każdy port umożliwia podłączenie jednego urządzenia IP, jednak poszczególne porty różnią się między sobą. Istnieje kilka rodzajów portów o różnych specyfikacjach.

Najbardziej popularny jest format RJ45, znany większości użytkowników. Może z niego korzystać większość urządzeń IP. Natomiast porty SFP wykorzystuje się na ogół do łączenia przełączników z innymi przełącznikami albo przełączników sieci lokalnej z serwerami. Występują także porty łączone (typu combo), które umożliwiają stosowanie zarówno złączy RJ45, jak i SFP.

Wydajność sieci LAN

Istotną kwestią przy wyborze przełącznika jest szybkość transmisji danych. Jest to parametr, który będzie mieć duży wpływ na jego cenę. Wybierając przełącznik, trzeba wziąć pod uwagę urządzenia i aplikacje, które będą korzystać z sieci zarówno dzisiaj, jak i w ciągu najbliższych pięciu lat.

Przełączniki Fast Ethernet zapewniają obecnie szybkość do 100 Mb/s na każdym porcie. Przełączniki Gigabit Ethernet mogą przesyłać dane 10 razy szybciej. Jeśli infrastruktura informatyczna przedsiębiorstwa ma się sprawdzić także w przyszłości, rozsądne będzie skorzystanie z technologii Gigabit Ethernet lub Gigabit Ready Ethernet.

Zasilanie w sieci: PoE

Każde urządzenie IP wymaga zasilania energią elektryczną. Taka liczba osobnych kabli zasilających prowadzących do każdego urządzenia w firmie może się szybko okazać problematyczna. Rozwiązaniem tego problemu będzie przełącznik wyposażony w technologię PoE (Power over Ethernet — zasilanie przez sieć Ethernet).

Przełączniki PoE powstały z myślą o zapewnieniu zasilania urządzeniom IP, takim jak telefony, kamery i punkty dostępowe. Energia elektryczna jest dostarczana tym samym kablem ethernetowym, który przesyła dane. Takie rozwiązanie ma kilka zalet: mniej jest kabli elektrycznych, spada zużycie energii, zmniejsza się również ryzyko przypadkowego odłączenia urządzeń. Można ponadto zainstalować zasilacz awaryjny (UPS), aby zapewnić bezpieczeństwo zasilania urządzeń.

Jednak pojawienie się nowych urządzeń IP, które zużywają wiele energii, wymaga zastosowania nowocześniejszego standardu: PoE+. Takie porty dostarczają dwukrotnie większą energię elektryczną, niż standardowe porty PoE. Jest to najlepszy sposób na zapewnienie sieciowego zasilania wszystkich urządzeń IP niezbędnych do prowadzenia i rozwoju działalności przedsiębiorstwa. Niezależnie od wybranego standardu przełącznika trzeba się upewnić, że będzie on w stanie dostarczać energię elektryczną wystarczającą do zasilania wszystkich urządzeń IP, uwzględniając przy tym straty transmisyjne. Podczas przesyłu energii kablami Ethernet występuje 15% strata energii elektrycznej podawanej z przełącznika sieci lokalnej.

Ważne liczby. Ile portów? Ile przełączników?

Aby określić liczbę niezbędnych portów, nie wystarczy policzyć gniazdek RJ45 w ścianach w biurze, ponieważ nie wszystkie urządzenia będą używać tych gniazdek. Kamery, serwery i punkty dostępowe nie korzystają ze standardowych gniazd ściennych. Nawet telefony IP nie zawsze ich potrzebują. Jeśli firma planuje modernizację łączności do telefonów IP, to mogą one korzystać z tego samego gniazda ściennego, co komputer. Oznacza to, że nie trzeba będzie instalować dodatkowych gniazd w ścianach ani kupować dodatkowych przełączników.

Wybór przełącznika z 12, 24 lub 48 portami zależy od kilku czynników, wynikających z charakterystyki infrastruktury sieci lokalnej w firmie. Czynnik ekonomiczny jest łatwy do interpretacji — przy takim samym zbiorze funkcji tańszy będzie zakup jednego przełącznika o 48 portach zamiast dwóch 24-portowych. Trzeba jednak wziąć pod uwagę rozkład pomieszczeń i względy bezpieczeństwa, ponieważ mogą one sugerować nabycie dwóch przełączników z 24 portami. Przy jednym 48-portowym przełączniku obsługującym dwa piętra budynku może się okazać, że kanały kablowe są po prostu za małe na 24 kable. Ponadto kable ethernetowe są kosztowne, a ich długość ogranicza się do 100 m.

W przypadku awarii jedynego przełącznika cała infrastruktura sieci lokalnej stanie się niedostępna. Jeśli jednak używane są dwa przełączniki, funkcje sieci pozostaną dostępne nawet w przypadku awarii jednego z nich.

Łączenie wielu przełączników

Jeśli sieć lokalna ma być obsługiwana przez dwa lub więcej przełączników, trzeba będzie połączyć te przełączniki ze sobą. Konwencjonalną metodą łączenia jest tworzenie tzw. wieży, czyli "stakowanie". Polega to po prostu na ustawieniu przełączników jednego nad drugim i połączeniu ich przez porty do stakowania. Taką wieżą przełączników można będzie zarządzać w taki sposób, jakby był to jeden przełącznik, co znacznie upraszcza konfigurowanie i utrzymanie systemu. Należy jednak unikać łączenia przełączników przez porty dostępowe, ponieważ wymagana przepustowość transmisji danych może przekroczyć możliwości takiego portu.

Jeśli potrzebna jest większa liczba portów i wymaga to dodawania kolejnych przełączników, można połączyć wiele wież za pośrednictwem przełącznika agregującego. Do takiego połączenia należy wykorzystać port łącza nadrzędnego (uplink), ponieważ zapewnia on dużą przepustowość komunikacji między przełącznikami. W celu zwiększenia bezpieczeństwa zaleca się zazwyczaj zastosowanie dwóch przełączników agregujących, przy czym drugi pełni rolę systemu zapasowego dla pierwszego.