Ciężkie treningi skutecznie walczą z zaburzeniami lękowymi
Naukowcy nie ustają w wysiłkach, żeby jak najlepiej poznać ludzkie ciało, a jeden z najnowszych trendów dotyczy znaczenia różnych rodzajów aktywności fizycznej dla zdrowia psychicznego i walki z chorobami o takim podłożu.
Zespół badaczy z Uniwersytetu w Göteborgu przeprowadził badania, w których udało się wykazać związek między intensywnością ćwiczeń a ulgą w zakresie objawów lękowych, tzn. im cięższy trening, tym lepiej dla zdrowia psychicznego. Jak podkreślają naukowcy, ich celem było wypełnienie luki w naszej wiedzy na temat związku aktywności fizycznej i zdrowia psychicznego, bo choć były badania potwierdzające związek między ćwiczeniami i zmniejszonym ryzykiem depresji, to jednak skutki wstania z kanapy dla osób już chorujących nie były tak oczywiste.
W związku z tym zaprosili do badań 286 pacjentów ze zdiagnozowanymi zaburzeniami lękowymi, którzy zostali podzieleni na dwie grupy z różnymi zaleceniami treningowymi (plus grupa kontrolna). Jedna z nich przez 12 tygodni wykonywała umiarkowane treningi, podczas gdy druga miała w planach zdecydowanie bardziej forsowną aktywność. Obie grupy trenowały 3 razy w tygodniu po 60 minut, z czego 45 minut zajmował właściwy trening aerobowo-siłowy, a pozostały czas rozgrzewka, rozciąganie i wyciszenie.
Treningi były prowadzone przez specjalistów tak, żeby członkowie pierwszej grupy trenowali z tętnem na poziomie 60% ich maksymalnego, a drugiej 75% HR max. Pilnowały tego pulsometry oraz tzw. skala Borga, czyli popularna skala oceny zmęczenia podczas wysiłku fizycznego wysiłku. Co ciekawe, niezależnie od przynależności do grupy, większość uczestników tego badania, których bazowy poziom lęku oscylował na poziomie umiarkowanym do wysokiego, zaobserwowali po tych 12 tygodniach jego obniżenie.
Intensywniejszy trening przynosił większą poprawę i była to różnica znacząca, ale najważniejszy wydaje się wniosek, że aktywność fizyczna może być jednym z ważnych narzędzi walki z zaburzeniami lękowymi. Aktywny styl życia pomaga więc nie tylko obniżyć ryzyko zachorowania na depresję, ale i walczyć z chorobami psychicznymi, z którymi już się zmagamy, co jest ważną wskazówką dla lekarzy i pacjentów.
Lekarze pierwszego kontaktu potrzebują terapii, które są zindywidualizowane, mają mało skutków ubocznych i są łatwe do przepisania. Model obejmujący 12 tygodni aktywności fizycznej, niezależnie od intensywności, jest skutecznym leczeniem, które powinno być powszechnie dostępne dla pacjentów z zaburzeniami lękowymi w punktach podstawowej opieki medycznej
