Jak wychować dziecko na geniusza? Po 45 latach badań już wiadomo
Przez 45 lat naukowcy obserwowali 5 tysięcy osób od wczesnego dzieciństwa. Naukowcy właśnie ogłosili wyniki badań, jak wychować dzieci, aby wyrosły na ludzi inteligentnych. To bezcenna wiedza dla wszystkich rodziców.
Każdy rodzic chce, żeby jego dziecko wyrosło na inteligentnego człowieka i dobrze radziło sobie w życiu. Aby wychować mądrego potomka, warto sięgnąć do najnowszej publikacji w czasopiśmie naukowym Nature. Przedstawiono tam wyniki badań w ramach projektu SMPY (Study of Mathematically Precocious Youth), które trwały 45 lat.
Wszystko zaczęło się w 1968 roku w USA, kiedy profesor Julian Stanley z Uniwersytetu Vanderbilt (Nashville, stan Tennessee) zainteresował się genialnym 12-latkiem z Baltimore. Chłopiec był niezwykle utalentowany matematycznie, a jego wyniki testów były znacznie lepsze niż studentów wyższych uczelni.
Naukowiec postanowił rozpocząć program badawczy, który zakładał obserwację 12-letniego geniusza do czasu, kiedy ten stanie się dorosłyy. Profesor Stanley chciał znaleźć odpowiedź na pytanie, jak na inteligencję dziecka wpływają metody wychowawcze rodziców.
Badacz uzyskał dodatkowe fundusze ze swojej uczelni, aby obserwować także inne dzieci i ich rodziny - dzięki temu mógł zdobyć materiał porównawczy. Nie przypuszczał, że właśnie rozpoczął jeden z najdłużej trwających programów naukowych w historii nauki.
Profesor Stanley chciał ustalić, jak metody wychowawcze powinni zastosować rodzice, aby ich dzieci wyrosły na geniuszy
Badania "małych geniuszy" przez 45 lat
Do 1972 roku naukowcy skompletowali grupę 5 tysięcy dzieci w wieku 12-14 lat, które postanowili obserwować do czasu, kiedy osiągną wiek dorosły. Nie przypuszczali, że program zacznie się wydłużać i badania zostaną zakończone po imponujących 45 latach. Regularnie prowadzili zarówno rozmowy z dziećmi, jak i ich rodzicami.
Okazało się, że bardzo ważne jest rozwijanie u dziecka wyobraźni, ale także nauczenie go czerpania radości z czytania książek. Wyniki badań zespołu naukowców z Uniwersytetu Vanderbilt dowiodły, że bardzo utalentowane dzieci nie mają szans na zostanie wybitnymi naukowcami, jeśli rodzice w porę nie zaczną im pomagać rozwijać wiedzę i wyobraźnię. Wnioski z 45 lat badań "małych geniuszy" mają zostać dopiero przeanalizowane i przekazane jako zalecenia dla rodziców, ale także pedagogów w amerykańskich szkołach.
Oto kilka porad dla rodziców zawartych w książce Anny Rojek-Kiełbasy "Jak wychować mądre i inteligentne dziecko":
- Daj dziecku dużą swobodę. Dzieci same z siebie są bardzo kreatywne i ciekawe świata. Zazwyczaj również bez problemu potrafią odkryć, co je faktycznie interesuje. Rodzice nie powinni nadmiernie ingerować w zabawy dziecka i sposób spędzania jego wolnego czasu
- Zadawaj pytania, zamiast wygłaszać kazania. Odpowiadanie na pytania i formułowanie myśli, a nie wysłuchiwanie wykładów, jest najbardziej rozwijające. Zamiast pouczać dziecko, zacznij zadawać mu pytania. Pozwól temu małemu człowiekowi samodzielnie pomyśleć
- Dbaj, aby dziecko miało kontakt z ciekawymi, inteligentnymi ludźmi. Maluchy uwielbiają naśladować innych. Z dorosłych często robią sobie idoli, którzy stają się dla nich wzorem. Zadbaj, żeby twoje dziecko miało kontakt z ludźmi, którzy mogą dawać mu dobry przykład
- Czytaj z dzieckiem książki. Czytanie książek to jedna z najlepszych metod na rozwijanie inteligencji dziecka. Dzięki temu maluch rozwija wyobraźnię i kreatywność. Warto czytać dziecku różne książki - zarówno te dla dzieci, jak i te dla dorosłych. Dzięki temu maluch poszerza swoje horyzonty i nabiera nowych umiejętności
- Dobrze przemyśl wybór szkoły i wspieraj dziecko w nauce. Młody człowiek powinien mieć poczucie, że rodzice są zawsze gotowi mu pomóc. Nie narzucaj mu swojego zdania i nie krytykuj go za błędy. Zamiast tego skup się na tym, co dziecko robi dobrze i pochwal go za to
- Daj dziecku czas i nie zmieniaj go na siłę. Nie każde dziecko rozwija się w takim samym tempie. Niektóre potrzebują więcej czasu na opanowanie nowych umiejętności niż inne. Dlatego ważne jest, aby dać maluchowi czas na rozwój i nie porównywać go do innych dzieci.
