Przypadki ospy małpiej wśród Brytyjczyków. Czy są powody do obaw?

Pacjenci, którzy zarazili się ospą małpią, podróżowali niedawno do Nigerii, gdzie prawdopodobnie mieli kontakt z patogenem tuż przed powrotem do domu, jak informuje Brytyjska Agencja ds. Bezpieczeństwa Zdrowia (UKHSA). Obecnie są leczeni w Guy's Hospital w Londynie, a ich stan jest stabilny.

Ospa małpia po raz pierwszy w historii pojawiła się w Wielkiej Brytanii w 2018 r., a od tego czasu w kraju odnotowano sporadyczne przypadki. Teraz wirus wrócił, a w niespokojnych czasach pandemicznych, zagrożenie może być większe niż wcześniej.

Ospa małpia to rzadka choroba zakaźna odzwierzęca (zoonoza), która jest wywoływana przez wirusa ospy małpiej z rodzaju Orthopoxvirus, przenoszonego przez wiewiórki. Po raz pierwszy odnotowano ją w 1958 r. u naczelnych przetrzymywanych w niewoli, a przypadki u ludzi pojawiły się w 1970 r. w Zairze. 

Choroba rzadko przenosi się na ludzi, a takie przypadki przez długi czas odnotowywano wyłącznie w centralnej Afryce. W 2003 r. patogen pojawił się w USA, a w 2018 r. we wspomnianej Wielkiej Brytanii. W Polsce nie było przypadków zachorowań.

Ponieważ ospa małpia należy do tej samej rodziny co ospa prawdziwa i ospa wietrzna, większość ludzi przechodzi ją w sposób łagodny i zdrowieje w ciągu kilku tygodni. Początkowe objawy ospy małpiej u ludzi obejmują gorączkę, bóle mięśniowe, bóle głowy, obrzęk węzłów chłonnych i zmęczenie. Może pojawić się wysypka - najpierw na twarzy, a następnie rozprzestrzeniająca się na inne części ciała. Wysypka może przyjmować różne postaci - jak w przypadku ospy wietrznej.

Choroba może się rozprzestrzeniać w wyniku bliskiego kontaktu z osobą zarażoną. Wirus może przedostać się do organizmu przez uszkodzoną skórę, drogi oddechowe, oczy, nos lub usta. Patogenem można się zarazić przez kontakt ze zwierzętami, takimi jak małpy, szczury i wiewiórki, lub przez skażone wirusem przedmioty, takie jak pościel czy ubrania.

Zagrożenie dla społeczeństwa ospą małpią jest określane jako bardzo niskie.