Sernik wydrukowany w 3D to przyszłość zaopatrzenia w żywność
Ten sernik wygląda trochę inaczej niż tradycyjny, jednak w smaku dorównuje tym wypiekanym. Dzięki jego warstwowej konstrukcji, zdeterminowanej przez technikę druku 3D, każdy zawarty w nim smak uderza osobno.
Zespół z Creative Machines Lab z Uniwersytetu Columbia przez ostatnie kilka lat pracował nad udoskonaleniem druku 3D wykorzystywanego do produkcji żywności. Drukarki te wyposażone są w specjalne lasery, aby jak najlepiej dopracować technikę tworzenia przetworzonej żywności.
Sernik z drukarki 3D
Jak wypada żywność wydrukowana w drukarce 3D w porównaniu z tradycyjną? Czy może zawierać więcej substancji odżywczych bądź lepiej smakować? Na te pytania starali odpowiedzieć się naukowcy w nowym artykule „Perspective”. Główny autor doktor habilitowany Jonathan Blutinger stara się rozjaśnić wszystkie kwestie dotyczące żywności produkowanej w ten sposób.
Do tej pory naukowcom udawało się drukować żywność złożoną z kilku niegotowanych składników. Nie wyglądało to tak dobrze, jak zaprezentowany sernik. Dzięki współpracy z profesorem inżynierii i robotykiem Hoda Lipsonem udało się zaprojektować urządzenie do drukowania 3D, które jest w stanie drukować siedmioskładnikowe dania gotowane przy użyciu lasera.
Sernik został stworzony z takich składników jak masło orzechowe, nutella i dżem truskawkowy. Według naukowców dzięki tego typu technologii będziemy mogli nie tylko dostosowywać żywność do indywidualnych potrzeb, ale również będzie możliwość kontrolowania ilości składników odżywczych zawartych w porcji.
Ponieważ drukowanie żywności 3D jest wciąż rodzącą się technologią, potrzebuje ekosystemu branż wspierających, takich jak producenci wkładów do żywności, pliki przepisów do pobrania oraz środowisko, w którym można tworzyć i udostępniać te przepisy. Możliwość dostosowania sprawia, że jest szczególnie praktyczny na rynku mięsa roślinnego, gdzie tekstura i smak muszą być starannie opracowane, aby naśladować prawdziwe mięso.
Indywidualne odżywianie
Zespół podjął wiele prób stworzenia kawałka sernika. Do tych celów wykorzystywali nie tylko wspomniane już nutellę, dżem czy masło orzechowe. Pracowano również z krakersami graham, puree bananowym czy lukrem. Najlepszą podstawą pod każde ciasto stanowiły krakersy graham, natomiast masło orzechowe czy nutella świetnie sprawdziły się jako otoczka dla bardziej miękkich składników, jak dżem czy puree.
Naukowcy porównują tworzenie dań w drukarce 3D do tworzenia struktury architektonicznej. Potrzebujemy kilku twardszych komponentów, aby bardziej miękkie elementy miały wsparcie. Jak wszystko, ma to swoje plusy i minusy. Z jednej strony jest to świetna okazja do tworzenia zindywidualizowanego żywienia skierowanego na potrzeby jednostki, z drugiej jednak uzyskujemy masowe ilości przetwarzanej żywności.
System wykorzystywany do gotowania laserowego wykorzystuje wysokoenergetyczne ukierunkowane światło, co pozwala na dostosowanie ogrzewania. Może to pozwolić szefom kuchni na tworzenie nowych doświadczeń kulinarnych.
Badanie podkreśla również, że drukowane potrawy będą prawdopodobnie wymagały nowych kompozycji składników i struktur ze względu na inny sposób „montażu” żywności. Potrzeba jeszcze wiele pracy, aby zebrać dane, modelować i optymalizować te procesy.
