Tajemnica Stopy Burtele wyjaśniona. Ewolucja człowieka jest bardziej złożona, niż sądzono
Nowe badania dotyczące skamieniałości z Burtele w Etiopii potwierdzają, że tajemnicza stopa sprzed 3,4 milionów lat należała do nieznanego wcześniej gatunku hominina. Gatunek ten żył obok słynnej Lucy i był bardziej przystosowany do życia na drzewach, posiadając chwytliwy paluch, czego dowodzili naukowcy. To odkrycie zmienia dotychczasowe poglądy na temat wczesnych etapów ewolucji człowieka, sugerując, że różne gatunki współistniały i wykazywały odrębne cechy biologiczne oraz nawyki żywieniowe.
W 2009 roku znaleziono w Etiopii skamieniałość sprzed 3,4 milionów lat zwaną "Stopą Burtele". Teraz naukowcom udało się rozwiązać zagadkę jej pochodzenia.
Lucy nie była jedynym przodkiem człowieka
Nowo odkryte skamieniałości dowodzą, że tajemnicza stopa należy do mało znanego, niedawno nazwanego starożytnego krewnego człowieka, który żył obok gatunku słynnej Lucy, jak informują naukowcy.
To odkrycie może rzucić cień wątpliwości na to, czy gatunek Lucy, czyli Australopithecus afarensis, do którego należy słynna skamieniałość, odkryta w 1974 r. w regionie Afar, jest bezpośrednim przodkiem Homo sapiens, jak uważano aż do 2009 roku, kiedy odkryto stopę w Burtele w północno-wschodniej Etiopii. Parę lat po jej odnalezieniu, w 2015 roku zespół naukowców nadał nowemu gatunkowi nazwę Australopithecus deyiremeda. Oparł się na kościach szczęki sprzed około 3,4 mln lat znalezionych w Burtele, chociaż nie można było jednoznacznie stwierdzić, czy kości te należą do nowego gatunku. Z tego powodu ogłoszenie o dodaniu nowej gałęzi do drzewa genealogicznego człowieka spotkało się z pewnym sceptycyzmem w kręgach naukowych.
Teraz jednak badacze są zdania, że nowe skamieniałości, w tym żuchwa z zębami, znalezione na miejscu zdarzenia, wskazują, że stopa faktycznie należała do Au. deyiremeda.
- Nie mamy wątpliwości, że stopa Burtele należy do tego samego gatunku co te zęby i szczęka - powiedział główny autor badania, Yohannes Haile-Selassie.
Bardziej prymitywny gatunek
Badania wskazują, że nowy gatunek był bardziej prymitywny niż jego kuzynka Lucy. Chwytliwy paluch u stopy sugeruje, że ten krewny człowieka spędzał więcej czasu na drzewach. Na ziemi poruszał się na dwóch nogach i prawdopodobnie odpychał się nie dużym palcem, jak gatunek Lucy i współcześni ludzie, ale drugim z kolei.
Skamieniałości dowodzą także, że oba gatunki odżywiały się inną, chociaż bazującą na roślinach dietą. Nie musiały walczyć o zasoby. Gatunek Lucy miał bardziej zróżnicowaną dietę, tymczasem Au. deyiremeda żywiły się głównie roślinami z drzew i krzewów.
Oba gatunki żyły razem w tym samym miejscu i czasie
Wciąż jednak nie wiadomo było, w jaki sposób gatunek ten mógł współistnieć z gatunkiem Lucy w tym samym miejscu i czasie. Badania wskazują, że ten pierwszy spędzał czas w lesie, podczas gdy drugi zamieszkiwał bardziej otwarte siedliska, co pozwoliło im razem żyć.
- Myślę, że różnice w diecie i adaptacji lokomocyjnej byłyby najlepszym sposobem na współistnienie - powiedział autor.
Wiemy teraz, że wcześniejsze fazy naszej ewolucji nie były liniowe, czyli w danym czasie nie żył tylko jeden gatunek
- Zrozumienie różnic i podobieństw między tymi blisko spokrewnionymi gatunkami homininów jest kluczem do zrozumienia ich środowiska, a być może nawet tego, w jaki sposób wzajemne interakcje, nawet pośrednie, mogły wpłynąć na ich ewolucję i jak odnoszą się one do naszego własnego gatunku - powiedziała Naomi Levin, współautorka badania.
Badanie zostało opublikowane w czasopiśmie Nature.
