Nauka misji Dragonfly
Jakie pomiary naukowe wykona kwadrokopter Dragonfly na powierzchni Saturna?
W 2034 roku na powierzchni Tytana - największego księżyca Saturna - wyląduje misja Dragonfly. Będzie to zaawansowany kwadrokopter zdolny do wykonywania przelotów pomiędzy różnymi ciekawymi stanowiskami naukowymi. Maksymalny zasięg misji planowany jest na około 200 km - znacznie więcej niż dotychczasowe misje bezzałogowe księżycowe czy marsjańskie.
Wybór misji Dragonfly nastąpił w czerwcu 2019. Start misji planowany jest na kwiecień 2026 roku. Sonda międzyplanetarna będzie krążyć po Układzie Słonecznym, stopniowo rozpędzając się dzięki asystom grawitacyjnym w pobliżu Ziemi i Wenus - łącznie planowanych jest ich pięć. Po ostatnim przelocie (obok Ziemi, w marcu 2031) sonda skieruje się bezpośrednio ku układowi Saturna.
Co ciekawe, NASA podała, że Dragofly rozpocznie swoją misję od regionu, w którym wylądował Huygens. Ten europejski lądownik osiadł na powierzchni Tytana w styczniu 2005 roku. Miejsce lądowania jest “piaszczyste" - uznane jako bezpieczne do rozpoczęcia misji. Ten region wydaje się być podobny do niektórych ziemskich wydm piaszczystych. Jednym z proponowanych celów misji jest krater Selk, który wydaje się być geologicznie młody.
Misja Dragonfly ma przetrwać około 2,5 ziemskiego roku na Tytanie. Dragonfly będzie dużym pojazdem - wielkością porównywalnym z łazikiem Curiosity, który obecnie porusza się po powierzchni Czerwonej Planety.
Pod koniec lutego 2020 NASA zaprezentowała nagranie opisujące sposoby wykonywania pomiarów naukowych. Dzięki pokładowym instrumentom Dragonfly będzie poszukiwać “cegiełek" związków organicznych oraz wody. Ponadto, Dragonfly pobierze także podpowierzchniowe próbki materii za pomocą wiertła. Zebrane próbki zostaną przebadane na pokładzie Dragonfly - niektóre z nich zostaną także podgrzane. Dzięki temu możliwe będzie wyznaczenie związków organicznych oraz ich skrętności.
Badania misji Dragonfly z pewnością poszerzą naszą wiedzę o Tytanie, ale także powinny rzucić światło na procesy zachodzące w chłodniejszych regionach układów planetarnych. Może to mieć duże znaczenie dla zrozumienia możliwości występowania życia - nie tylko w naszym Układzie Słonecznym, ale także i na planetach krążących wokół innych gwiazd.
