Żelazne meteoryty ukryte pod powierzchnią Antarktydy

Antarktyda to świetne miejsce do poszukiwania meteorytów z dwóch powodów. Po pierwsze, łatwiej wypatrzyć ciemne meteoryty na tle białej "pustyni". Po drugie, pod powierzchnią lodu mogą ukrywać się prawdziwe skarby - meteoryty bogate w żelazo. Dlaczego jednak tak trudno je znaleźć?Nic dziwnego, że ok. 35 tys. meteorytów - ponad 2/3 ogólnej światowej liczby próbek - pozyskano z Antarktydy. Co ciekawe jednak - na Antarktydzie znacznie rzadziej znajduje się żelazne meteoryty na rzecz kamiennych. Meteoryty obu typów - zarówno kamienne, jak i żelazne - powinny być równomiernie rozłożone na Ziemi, więc deficyt tych drugich na Antarktydzie zaskoczył naukowców. Zespół badawczy z Uniwersytetu w Manchesterze przeprowadził eksperyment, który zweryfikował, dlaczego tak się dzieje. Uczeni zamknęli dwa kuliste meteoryty w bryle lodu, a następnie umieścili je w komorze o kontrolowanej temperaturze i ekspozycji światła symulującej naturalne oświetlenie Antarktydy. Podczas gdy obie próbki były w stanie rozgrzać się do temperatury pozwalającej na stopienie otaczającego lodu, meteoryt żelazny opadł w dół 1,6 raza szybciej niż kamienny. Metaliczny skład meteorytu żelaznego oznaczał, że jest on w stanie efektywniej przewodzić ciepło, pozwalając mu stopić więcej lodu.Następnie przeprowadzono także symulację matematyczną, która wykazała, że wspomniana wcześniej reakcja meteorytu na promienie słoneczne wystarczy, żeby obiekty żelazne wtopić w lód. To wyjaśnia, dlaczego na Antarktydzie jest tak mało meteorytów żelaznych. - Każdy z tych żelaznych meteorytów może reprezentować wewnętrzną strukturę protoplanetarną, która nigdy nie rozrosła się do pełnego rozmiaru. Oznacza to, że znajdując te meteoryty możemy uzyskać dostęp do rdzeni ciał planetarnych, które już nie istnieją - powiedziała Katherine Joy, autorka badań.Każdy ze znalezionych meteorytów żelaznych zapewnia wgląd w tworzenie, rozwój i niszczenie niektórych z najmłodszych skalistych obiektów Układu Słonecznego.