Pięć razy w historii naszej planety życie zanikło niemal całkowicie. Czy pewnego dnia ludzie mogą podzielić los mamutów i dinozaurów?
Zgodnie z teorią Darwina, wszystkie organizmy na Ziemi mają jednego praprzodka. Skoro więc tak jest, czemu jedne gatunki wymierają, podczas gdy inne mają się świetnie?
Wszystko rozpoczęło się od jednej komórki. To ona przez ostatnie niemal 4 miliardy lat zmieniała się i przekształcała, a efektem tej wielowiekowej ewolucji jest świat, który nas dziś otacza. Jak bardzo jest on różnorodny niech potwierdzi fakt, że dotychczas odkryto i sklasyfikowano około 1,8 miliona gatunków.
I choć ta liczba robi wrażenie, to jest to jedynie kropla w morzu otaczającej nas różnorodności. Tych gatunków, których żaden naukowiec jeszcze nie widział i nie opisał, może być znacznie więcej - szacuje się, od 10 do nawet 100 milionów. Niezależnie od tego, ile gatunków do odkrycia jeszcze przed nami, jedno jest pewne - wszystko, co żyje, miało swój początek w tym samym miejscu.
Jako pierwszy badania nad ewolucją prowadził Karol Darwin, sto lat później Jane Goodall pokazała, że człowieka od małpy dzieli naprawdę niewiele. Zauważyła, że szympansy potrafią poradzić sobie ze skomplikowanymi zadaniami, wykorzystując w tym celu dostępne narzędzia i przedmioty. To niezwykłe odkrycie odbiło się szerokim echem nie tylko w świecie nauki. Do tej pory sądzono bowiem, że to umiejętność zarezerwowana wyłącznie dla człowieka.
Skoro więc wszystko powstało z jednej komórki i rozpoczęło się w tym samym punkcie - jak to możliwe, że jedne z gatunków wyginęły, inne walczą o przetrwanie, podczas gdy jeszcze inne mają się doskonale, dalej rozwijają się, mnożą i nic ich istnieniu nie zagraża? Tę tajemnicę spróbuje rozwiać seria dokumentalna "Ewolucja w kilku odsłonach".
