Bez połowy mózgu da się żyć
Mózg ma niezwykłą zdolność przystosowywania się do nowych warunków. Potwierdzają to badania osób, które mają tylko połowę tego organu.
Neuroplastyczność to zdolność tkanki nerwowej do tworzenia nowych połączeń, które mają na celu reorganizację, adaptację, zmienność i naprawę. Jest to powszechna cecha neuronów, występująca w całym układzie nerwowym, także w mózgu.
Naukowcy z Caltech przeanalizowali mózgi sześciu dorosłych osób w wieku 20-30 lat, u których przeprowadzono hemisferektomię, gdy mieli 3 miesiące do 11 lat w celu zmniejszenia napadów padaczkowych. Hemisferektomia to zabieg chirurgiczny polegający na usunięciu połowy mózgu. Okazuje się, że pomimo braku tak dużych fragmentów mózgu, badani mogli dobrze funkcjonować. Pozostała połowa mózgu przejęła zadania tej brakującej części.
Autorzy przeanalizowali także mózgi sześciu osób z obiema półkulami - jako grupę kontrolną. U wszystkich uczestników eksperymentu przeprowadzono funkcjonalny rezonans magnetyczny (fMRI), czyli sposób pomiaru aktywności mózgu poprzez śledzenie przepływu krwi. Uczeni szczególnie przyjrzeli się sieciom nerwowym, które są zaangażowane w codzienne zadania, takie jak wzrok, ruch, emocje i funkcje poznawcze. Uzyskane skany porównano z 1500 obrazami mózgu z bazy danych Brain Genomics Superstruct Project.
Okazuje się, że wśród pacjentów z tylko jedną półkulą mózgową obszary zaangażowane w tej samej sieci (jak widzenie) działały równie dobrze, co u zdrowych osób.
Co więcej, stwierdzono, że łączność, a tym samym komunikacja między różnymi częściami mózgu jest w silniejsza u osób, którym usunięto jedną półkulę. W ten sposób nasz organ stara się zrekompensować utratę dużej części tkanki. Wielu tych pacjentów funkcjonowało normalnie, z nienaruszonymi umiejętnościami językowymi i poznawczymi.
W literaturze medycznej istnieje wiele przypadków dokumentujących niesamowitą zdolność mózgu do przystosowania się do nietypowej sytuacji.
