Nieudany test spadochronów ExoMars

Start misji ExoMars (z łazikiem Rosalind Franklin) jest planowany na lipiec 2020 roku. Do tego czasu muszą zakończyć się testy oraz integracja i weryfikacja wszystkich elementów tej misji ExoMars.

Pod koniec maja 2019 w ośrodku ESA w Szwecji o nazwie Esrange Space Center odbył się test spadochronów do misji ExoMars. Celem tego testu było sprawdzenie całościowego systemu spadochronów. Do tego celu wykorzystano balon wysokościowy i zrzutu z wysokości 29 km.

Pod koniec czerwca 2019 ESA oficjalnie poinformowała, że test spadochronów nie był udany. Główny spadochron doświadczył rozerwań zanim jeszcze doświadczył pełnego obciążenia podczas lądowania. Takie rozerwania nastąpiły także u drugiego głównego spadochronu (który otwiera się po pierwszym). Sekwencja otwierania spadochronów dla tej misji ExoMars zakłada wykorzystanie trzech spadochronów: małego spadochronu (“pilot parachute"), otwieranego jako pierwszego oraz dwóch głównych spadochronów. Zanim następny spadochron zostanie otwarty, następuje odrzucenie poprzedniego spadochronu.

Warto tu dodać, że głównym ograniczeniem technicznym wyboru miejsca na lądowanie misji ExoMars jest wymóg, aby miejsce lądowania było na odpowiednio niskiej wysokości, aby gruba atmosfera umożliwiła wyhamowanie sondy opadającej na spadochronie. Pełen proces lądowania - od wejścia w atmosferę aż do zatrzymania się na powierzchni Marsa - ma trwać około 6 minut.

Pozostałe elementy tego testu zadziałały poprawnie. Uwolnienie spadochronów, ich napełnienie oraz odrzucenie przebiegło zgodnie z oczekiwaniami. Pokładowe systemy zanotowały wszystkie dane, które teraz staną się przedmiotem analizy. Co więcej, wszystkie elementy tego testu zostały odzyskane - w tym spadochrony. Jeden ze spadochronów oddalił się o ponad 100 km od miejsca uwolnienia.

Elipsa lądowania o rozmiarach 120 x 19 km nie powinna obejmować struktur powierzchniowych, które mogłyby stwarzać ryzyko podczas lądowania, rozłożenie ramp platformy powierzchniowej, po których łazik zjedzie na powierzchnię. A to oznacza, że trzeba było zbadać obszar pod kątem występowania na nim stromych zboczy, sypkiego materiału i dużych głazów.

Niebawem powinien nastąpić wybór miejsca lądowania dla misji łazika ExoMars. Od kwietnia 2017 rozpatrywane są dwie lokalizacje: Oxia Planum oraz Mawrth Vallis. Z dostępnych informacji wynika, że ESA prawdopodobnie wybierze Oxia Planum.