Gdzie się podział ksenon?

Ksenon jest to bezwonny i bezbarwny, najcięższy z gazów szlachetnych, który znajduje zastosowanie w silnikach jonowych, medycynie i energetyce jądrowej. Ostatnio widziano go w atmosferze...

Naukowcy mieli nie lada zagwozdkę, gdyż gazu tego występuje w naszej atmosferze o wiele mniej niż innych, lżejszych gazów szlachetnych. Powinno go być więcej jeśli weźmiemy także pod uwagę ilość meteorytów uderzających w Ziemię we wczesnej fazie jej rozwoju. Gdzie zatem mógł się podziać ksenon? Teraz odpowiedź przynosi grupa niemieckich geofizyków.

Odpowiedzi tej szukali oni w minerałach - głównie w perowskicie - głównym składniku dolnego płaszcza Ziemi, który tworzy połowę całej masy naszej planety.

Perowskit. To właśnie ten minerał był głównym podejrzanym w sprawie znikania ksenonu.

Naukowcy próbowali rozpuszczać ksenon i argon (inny z gazów szlachetnych) w tym minerale w temperaturach osiągających 1600 stopni Celsjusza i ciśnieniu 250-krotnie większym od atmosferycznego - czyli takich jakie mogły panować niegdyś na Ziemi. W tych warunkach perowskit pochłonął argon, jednak wcale nie chciał przyjąć ksenonu.

Dlatego badacze wpadli na inny, ciekawy pomysł - a co jeśli ksenon wcale się nie ukrywa?

Ponad 4 miliardy lat temu gdy Ziemia była w stanie płynnym, bombardowały ją meteoryty powodując utratę dużej części atmosfery. Zdaniem naukowców to właśnie wtedy zniknęła duża część ksenonu - uciekł on po prostu w przestrzeń kosmiczną nie mogąc, tak jak inne gazy szlachetne, związać się w ziemskich minerałach.

Gdy Ziemia zaczęła się schładzać inne gazy szlachetne zaczęły ze swoich mineralnych schronień wychodzić i wypełniać atmosferę. A ksenon, który znalazł się w nich w ilościach śladowych, dziś występuje w śladowych ilościach w atmosferze.

Teorię te podpiera dodatkowo fakt, że gazy szlachetne występują w atmosferze w ilości odpowiadającej temu jak dobrze wiążą się one z minerałami - zatem najwięcej jest argonu, potem kryptonu i na końcu ksenonu. Poza tym lżejszych izotopów ksenonu jest mniej niż ciężkich.

Źródło: