Kraina wydm na Tytanie z bardzo bliska

Tytan, czyli największy z księżyców Saturna, jest niewątpliwie jednym z najbardziej ekscytujących obiektów w Układzie Słonecznym. Informacje, jakie dostarczył o jego atmosferze i powierzchni próbnik Huygens oraz sonda Cassini, napawają ogromnym optymizmem, oczywiście jeśli chodzi o możliwość istnienia i rozwijania się tam prostych form życia.

Tytan jest jedynym księżycem w Układzie Słonecznym, który może poszczycić się niezwykle gęstą atmosferą i występującymi tam ciekawymi zjawiskami atmosferycznymi. NASA planuje wysłać tam nie tylko , ale również , które pływałyby po akwenach wypełnionych metanem i etanem.

Tymczasem sonda Cassini wykonała niedawno dobrej jakości zdjęcia tego księżyca, a dokładnie obszarów Fensal i Aztlan, które obfitują w piaszczyste wydmy. Powyższe zdjęcie zostało wykonane z odległości 5150 kilometrów i należy do jednych z bardziej interesujących naukowców.

100-metrowe, czarne jak smoła, piaszczyste wydmy znajdują się w okolicy równika i rozciągają się na obszarze setek kilometrów. Co ciekawe, wydmy dostrzeżono (oprócz Ziemi) tylko na Wenus, Marsie i właśnie na Tytanie.

Piaski tworzące wydmy nie zawierają krzemianów, jak na Ziemi, a węglowodory i cząsteczki wody z lodem, gdyż temperatura tam panująca wynosi minus 150 stopni Celsjusza. Jest on rzadszy i bardziej puszysty niż nasz ziemski, a dokładając do tego 7 razy słabszą grawitację, możemy wyobrazić sobie, jak lekkie mogą być te wydmy.

Na Tytanie wieją dość słabe, zachodnie wiatry o prędkości około 5 km/h, gdyż nie ma tam dużych kontrastów ciśnienia i temperatury, jednak to w zupełności wystarczy, by wydmy mogły się szybko przemieszczać.

Według najnowszych badań, "tytanowe" wydmy zostały ukształtowane przez długotrwałe cykle klimatyczne, a nie sezonowe.

Ten księżyc Saturna jest niesamowicie ciekawym światem, który skrywa przed nami jeszcze wiele tajemnic. Przyszłe misje, które już planuje na ten obiekt NASA, dostarczą nam cennej wiedzy o jego codzienności.

Pomimo faktu, że istnienie organizmów żywych jest tam mało prawdopodobne, głównie ze względu na ekstremalnie niskie temperatury, to jednak nie jest całkowicie to wykluczone.

Źródłem energii mogłyby być węglowodory produkowane w górnych warstwach atmosfery, które dostarczają wystarczającą jej ilość, by ewentualne organizmy mogły wytworzyć ciekłe środowisko w swoim wnętrzu, co pozwala na zachodzenie wielu reakcji chemicznych niezbędnych do ich przeżycia.