Wiemy, jak pobyt w kosmosie wpływa na geny

NASA wykorzystała doskonale fakt, że astronauci Scott i Mark Kelly są bliźniakami. Scott pozostał dłużej w czynnej służbie, dzięki czemu spędził w przestrzeni kosmicznej łącznie o rok dłużej od brata, co dało możliwość przeprowadzenia unikalnych badań genetycznych. A badania te wykazały, jak bardzo przebywanie w przestrzeni kosmicznej wpływa na geny.

Wstępne wyniki badania NASA Twins Study (finalne mają być opublikowane w przyszłym roku) wskazują na różnice w metylacji DNA u Scotta - brata, który dłużej pozostawał w przestrzeni kosmicznej. Jego organizm dokonuje w inny sposób ekspresji tysięcy różnych genów, więc mówimy tu o zmianie epigenetycznej.

Naukowcy dostrzegli, że zmiana ta utrzymywała się przez krótki czas po powrocie na Ziemię, a zatem - ich zdaniem - organizm w ten sposób próbuje się po prostu dostosować do zupełnie innych warunków, z jakimi zmagać się musi ciało astronauty w warunkach mikrograwitacji czy większej ekspozycji na promieniowanie kosmiczne.

Już wcześniej zauważono już, że telomery w organizmie Scotta uległy wyraźnemu wydłużeniu, a jest to prawdziwy przełom, bowiem już wcześniej, podczas badań przeprowadzonych w 2015 roku na Uniwersytecie Stanforda dowiedziono, że telomery - elementy znajdujące się na końcach chromosomów zabezpieczając je przed uszkodzeniem podczas kopiowania - mogą kryć w sobie sekret do dłuższego życia, a wydłużając je będzie można odzyskać młodość.

U młodych ludzi telomery mają długość około 8-10 tysięcy nukleotydów, lecz z każdym podziałem komórkowym skracają się one, a gdy osiągną krytyczną długość ich komórka po prostu przestaje się dzielić lub umiera. Są one zatem naszym wewnętrznym zegarem, który dodatkowo utrudnia pracę badaczom zajmującym się podziałem komórek w laboratorium.

Czekamy na publikację pełnych wyników badania bliźniaków - eksperyment ten jest kluczowy pod kątem naszych przyszłych kosmicznych wojaży.

Źródło: , Zdj.: PD