DNA ujawnia sekrety imperium, które zmusiło Chiny do budowy Wielkiego Muru

Xiongnu i jego mieszkańcy długo pozostawali w cieniu historii, ale teraz starożytne dowody DNA w połączeniu z efektami niedawnych wykopalisk archeologicznych ujawniają sekrety tego potężnego imperium. A mowa o azjatyckim ludzie koczowniczym, który handlował towarami na Jedwabnym Szlaku, budował wyszukane grobowce dla swoich zmarłych i konno podbijał kolejne regiony Azji. U szczytu swojej potęgi w II i I w. p.n.e. ta konfederacja koczowniczych plemion sprawowała zwierzchnictwo nad terenami dzisiejszej Mongolii, południowo-zachodniej Syberii, Azji Środkowej, Mandżurii, Mongolii Wewnętrznej, Sinciangu i Gansu.

Nic więc dziwnego, że ekspansywne zapędy Xiongnu skłoniły Chiny do budowy Wielkiego Muru - niestety chińscy kronikarze unikali poświęcania temu ludowi miejsca w swoich zapiskach, uznając go za barbarzyński, więc dopiero za sprawą międzynarodowego zespół naukowców, który zakończył badania genetyczne dwóch cmentarzy wzdłuż zachodniej granicy imperium Xiongnu w dzisiejszej Mongolii, Takhiltyn Khotgor i Shombuuzyn Belchir, dowiadujemy się więcej o jego przedstawicielach. 

W badaniu opublikowanym na łamach magazynu Science Advances opisują oni proces sekwencjonowania genomów 17 przedstawicieli ludu Xiongnu, który przyniósł bardzo zaskakujące rezultaty. Dowiadujemy się m.in., że imperium charakteryzował ekstremalnie wysoki poziom różnorodności genetycznej, co sugeruje wieloetniczność, wielokulturowość i wielojęzyczność, a nie "sztuczny" zlepek grup zjednoczonych wspólną sprawą.

Co więcej, analiza grobów pokazała, że te o najwyższym statusie, np. zawierające misterne trumny ze złotymi emblematami czy szczątki rydwanu i sześciu koni, należały do kobiet, co może sugerować ich bardzo ważną rolę w Xiongnu, a znalezione symbole podkreślały zarówno ich status materialny, jak i władzę.

Naukowcy odkryli też, że dzieci podlegały różnym praktykom pogrzebowym w zależności od wieku i płci, co może podpowiadać wiek wchodzenia w dorosłość w Xiongnu - chłopcy od 11 roku życia najpewniej traktowani byli jak dorośli i brali udział w polowaniach czy walce, bo chowano ich z łukiem i strzałami, w przeciwieństwie do tych młodszych.

Ich zdaniem mamy do czynienia z imperium, które pozostawiło po sobie potężną spuściznę, inspirującą późniejsze koczownicze reżimy wywodzące się ze stepów euroazjatyckich, takie jak Mongołowie i Czyngis-chan, ale było dotąd źle odbierane ze względu na to, że jedyny zapisy na jego temat pochodzą z cesarskich Chin czy starożytnej Grecji, które traktowały koczownicze ludy jako "gorszy gatunek".