404 Not Found, czyli jak sobie radzić z błędami stron WWW

Co oznaczają enigmatyczne komunikaty wyświetlane na stronach WWW i jak należy na nie reagować? Poznanie najpopularniejszych kodów odpowiedzi pozwoli na lepsze zrozumienie specyfiki prac witryn WWW i ich dostępności dla internautów.

100-199

To rzadko używane komunikaty informacyjne serwera (Informational), których internauta raczej oglądać nie będzie. Najpopularniejsze z tej kategorii są: 100 (Continue) - prośba o kontynuowanie wysyłania zapytania, 110 (Connection Time Out) - przekroczono czas połączenia, 111 (Connection refused) - gdy serwer odrzucił połączenie.

200-299

Wyświetlenie komunikatu z przedziału 200-299 oznacza poprawne funkcjonowanie witryny (Successful). Zapytanie nadawcy klienta zostało dobrze odebrane, zrozumiane i wykonane. Najczęściej występujący jest komunikat 200 (OK). Wyświetlany jest on w momencie, gdy przeglądarka wysyła do serwera prośbę o przesłanie zawartości danego pliku (html, obrazka), który istnieje pod wskazaną lokalizacją. Zostaje on więc przesłany wraz z nagłówkiem 200, w sposób widoczny dla użytkownika. Proces przebiegł poprawnie. Często spotkać można także komunikat 202 (Accepted), gdy przyjęto zapytanie do obsłużenia, lecz jego zrealizowanie jeszcze się nie zostało zakończyło. Komenda 206 (Partial Content) oznacza, że serwer zrealizował tylko część zapytania. W przypadku problemów stronę należy załadować ponownie.

300-399

Kody przekierowania (Redirection) - od 300 do 399 informują, że do całkowitego obsłużenia muszą zostać podjęte dalsze działania. Najważniejsze i najczęściej występujące są dwa kody: 301 (Moved Permanently), czyli plik został trwale przeniesiony. Żądany zasób zmienił swój URL, a w przyszłości należy go szukać pod wskazanym nowym adresem.

Błąd 302 (Found) znaczy, że szukany zasób był jedynie chwilowo dostępny pod innym adresem, ale przyszłe odwołania powinny być kierowane nadal pod adres pierwotny. Inne kody przekierowania to: 300 (Multiple Choices) - istnieje więcej niż jeden sposób obsłużenia danego zapytania oraz 307 (Temporary Redirect) informujący o tymczasowym przekierowaniu. Błąd 310 (Too many redirects) oznacza zbyt wiele przekierowań.

400-499

Komunikat z zakresu 400-499 oznacza błąd leżący po stronie użytkownika (ang. Client Error), który wysłał nieprawidłowe polecenie. Najczęściej widzianym przez internautów jest błąd 404 (Not Found) - serwer nie odnalazł zasobu według podanego URL. Oznacza on, że system nie może znaleźć żądanego pliku, który został usunięty lub skonfigurowany. Nie należy mylić 404 z błędem server not found, w których użytkownik nie może połączyć się z serwerem. Co ciekawe, błąd ten jest na tyle często wyświetlany i charakterystyczny, że stanowi inspirację dla webmasterów, traktujących komunikat jako źródło żartobliwego popisu swoich możliwości. W przypadku wyświetlenia go należy sprawdzić poprawność wpisanego adresu i spróbować wejść ponownie.

400 (Bad Request) to podstawowy błąd, mówiący o złym sformułowaniu zapytania. Komunikat ten oznacza, że przeglądarka internetowa może połączyć się z serwerem, ale niemożliwe jest wyświetlenie samej strony. Najczęściej spowodowane jest to niepoprawnym wpisaniem adresu WWW. Po wyskoczeniu komendy należy poszukać literówek, skorygować wpis i spróbować ponownie.

Komunikat 401, czyli STOP - system wyciąga do internauty wirtualną dłoń w geście oznaczającym "przejścia nie ma!". Należy pogodzić się z brakiem możliwości wejścia na daną stronę. Błąd 402 wyświetli się za każdym razem, gdy wejdziesz na stronę płatną (Payment Required). Dostęp do niej możliwy będzie dopiero po dokonaniu wpłaty.

Komunikat 403 jest wirtualnym odpowiednikiem zamkniętych drzwi - dalej internauta już się nie dostanie (Forbidden). Aby wejść na daną witrynę należy uzyskać prawo dostępu, a jeśli jest to witryna ogólnodostępna powinniśmy skontaktować się z administratorem sieci. Należy także sprawdzić poprawność wpisanego adresu. Może on także oznaczać nieaktualne łącze, niedostępne już w witrynie sieci web.

Przy komunikacie 405 internauta może być pewny, że zastosowana metoda jest nieprawidłowa (Method Not Allowed). Przeglądarka łączy z witryną sieci web, ale nie może pobrać zawartości witryny. Problemem jest tu zazwyczaj błędne zaprogramowanie strony, na co użytkownik nie może wiele zdziałać. Powinien po pewnym czasie wejść ponownie i sprawdzić czy problem został już rozwiązany.

Komunikatu 406 żaden internauta nie chce zobaczyć, ponieważ wiąże się z brakiem dostępu do danej witryny (Not Acceptable). Czasem błąd spowodowany może zostać przez brak połączenia z internetem. Często odbierane informacje są zapisane w formacie, którego przeglądarka nie potrafi wyświetlić.

Błąd 408 oznacza, że system czekał zbyt długo na działanie użytkownika. Występuje często w przypadku błędów w połączeniu, trwających całe minuty (Request Timeout). Wystąpienie błędu 409 oznacza konflikt (Conflict), innymi słowy witryna jest aktualnie zajęta, przez to niedostępna. Odtworzenie witryny zajęło zbyt dużo czasu lub wiele osób próbowało dokonać tego równocześnie. Jedynym rozwiązaniem jest spróbować później.

410, czyli zawartość zniknęła (Gone). Przy błędzie tym nie możemy liczyć już na wyświetlenie żądanej treści, ponieważ została ona usunięta lub przeniesiona. Program połączył się z serwerem, ale nie można odnaleźć żądanej strony. Odwrotnie jak w przypadku komunikatu 404 - jest to trwały błąd, włączony przez administratora witryny. Bywa stosowany przy okazji np. ograniczonych czasowo promocji. Jedyne co może zrobić internauta, to sprawdzić poprawność wprowadzonego adresu WWW i przejść na poprawny.

W przypadku błędu 411 system chce poinformować internautę, że długość zapytania jest błędna (Length required). Rozmiar ma znaczenie także w przypadku komunikatu 413 (Request Entity Too Large), gdzie rozmiar żądania jest po prostu zbyt duży. Widząc błąd 414 możemy być pewni, że błędnie wpisaliśmy zapytanie (Request-URL Too Long). Adres URL zapytania jest zbyt długi - czyżby użytkownik walił pięścią w klawiaturę, po czym wcisnął enter?

500-599

W przypadku zakresu 500-599 błąd nie leży po stronie użytkownika, lecz serwera. Najczęstszym błędem jest 500 (Internal Server Error) - witryna sieci web nie może wyświetlić strony. Oznacza on nieprawidłową pracę serwera, skutkującą problemami w wyświetleniu witryny. Najczęściej zobaczymy go przy okazji konserwacji witryny lub błędów w oprogramowaniu interaktywnych witryn. Użytkownik powinien odczekać chwilę i wejść ponownie lub zgłosić problem administratorowi. Podobne rozwiązanie możliwe jest w przypadku błędów 503 (Service Unavailable - usługa niedostępna z powodu przeciążenia) oraz 504 (Gateway Timeout - przekroczony czas bramy -serwera). Jedyne co może zrobić internauta, to spróbować później połączyć się z siecią.